Zoals in het 1e blog te lezen werd ik 30 november 2010 gediagnosticeerd met eierstokkanker stadium 3C. Ik ben nu dus 2 jaar verder. 2 bewogen jaren met downs, maar ook heel veel ups.
Eind november ben ik weer op controle geweest bij Professor Kruitwagen in Maastricht. Mijn tumormarkers waren 14. Iets hoger dan normaal maar niets om zorgen over te maken. Mijn buik is onderzocht en alles voelt goed aan en ziet er goed uit. Mijn klachtenlijstje met hem besproken. Veel van mijn pijnklachten zijn waarschijnlijk terug te leiden naar de verklevingen en het littekenweefsel. Alert blijven is de opdracht. Zodra er nieuwe pijntjes verschijnen gelijk aan de bel trekken. En nu dus gedaan, maandag 7 januari terug naar Kruitwagen vanwege een klein pijntje aan mijn endeldarm dat toch steeds prominenter aanwezig wordt en ik toch graag gecheckt wil hebben. Het zal ook wel met de verklevingen samen hangen maar ik wil het zeker weten.
En verder heb ik nu dus besloten om maar weer eens een flink stuk op mijn blog te schrijven. Ook heb ik besloten om mijn blog te gaan laten plaatsen op de site van Olijf, het netwerk van en voor vrouwen met gynaecologische kanker. Ik heb zelf de afgelopen 2 jaar ervaren dat er bijna alleen maar verhalen op internet staan van vrouwen waarbij de kanker terug is gekomen en het vaak niet goed afloopt en dat vrouwen, zoals ikzelf, waarbij de kanker wegblijft niet meer op internet schrijven. En dat terwijl ik zelf nog zo'n behoefte heb om net van deze vrouwen te horen dat ze ook nog steeds soortgelijke klachten hebben als die van mij. En voor mezelf en al de gelukkigen waarbij de kanker niet meer terugkomt vandaag dus een uitgebreid verhaal.
Het gaat goed met mij, ik heb mijn leven weer opgepakt, ben druk bezig met het opstarten van mijn eigen bedrijf als Professional Organizer en geniet volop van het leven. Maar........het gehad hebben van een van de heftigste kankers met nasleep in de vorm van constante pijntjes heeft toch wel een grote impact op mijn en ons leven. Ik ben op het punt gekomen dat ik toch een andere sport zal moeten gaan zoeken dan hardlopen maar wil hier nog steeds niet echt aan. Heb een paar weken niet gelopen omdat mijn lijf van alle kanten pijn doet. Eergisteren toch weer geprobeerd, het ging redelijk. Mijn osteopaat vertelt me dat ik beter kan gaan zwemmen maar het lukt me nog niet om mezelf hier aan over te geven. Ik ga in iedere geval wel weer met zachte yoga beginnen om mijn lijf weer wat soepeler te krijgen. En blijf toch nog even voorzichtig hardlopen.
Daarnaast ben ik door het weghalen van baarmoeder en eierstokken gelijk in de overgang gekomen met alle klachten van dien. Stijf lijf, pijn in rug, droge slijmvliezen enz.enz.
En de pijntjes die door mijn lijf zwerven blijven nog steeds voor onrust in mijn hoofd zorgen. Mijn controles staan nu om het half jaar met de kanttekening me gelijk te melden bij eigenaardigheden.
2 weken geleden heb ik mijn afscheid gehad bij de Politie. Omdat ik 2 jaar ziek was ben ik ontslagen. Gelukkig heeft de organisatie me goed op weg geholpen en heb ik alle ruimte gekregen om voor mezelf te beginnen.
Ik ga komende week contact opnemen met Stichting Olijf om te informeren naar lotgenotencontact in Limburg. Ik heb behoefte aan contact met andere vrouwen waarbij de eierstokkanker ook niet terug is gekomen.
