woensdag 29 mei 2013

Weer enigszins in het land der levenden!

Ik ben er weer!
Mijn maag is nog wel wat van streek, doet nog wat pijn en voel me nog een beetje misselijk maar ik ben weer in staat tot functioneren.

Heb gisteren (in de zon) en vandaag (binnen met de kachel aan) de nieuwe Dan Brown in een ruk uitgelezen. Heerlijk!

En de komende dagen heb ik verschillende afspraken voor mezelf. o.a. Massage en voetreflexologie. Komend weekend komen lieve vrienden uit het Noorden me knuffelen :-) en hebben we een feestje.
En ik wil graag weer eens naar de Kluis in Valkenburg om te wandelen (een van mijn favoriete plekken). Hoop dat het zondag beetje redelijk weer is.

maandag 27 mei 2013

Afgelopen vrijdag te vroeg gejuicht, potjandorie wat voel ik me slecht!

Afgelopen vrijdag schreef ik dat het me best redelijk ging. Vrijdag met Anita naar Maastricht getogen en zowaar een dagje geslenterd en friet met zoervleisj gegeten. En in jubelstemming, deze keer zou het snel over zijn allemaal.

Niets is minder waar! Vrijdag toch over mijn grenzen gegaan, vrijdagavond en zaterdag geslapen. En sinds gisteren zo brak, ziek en misselijk dat het me weer moeite kost om positief te blijven.

Ik kan het gevoel amper uitleggen. Het voelt alsof alle energie uit mijn lijf is gelopen en er een kilo vanillepudding in mijn maag ligt te rotten! En daarbij voel ik me dan zo misselijk alsof ik ieder moment kan gaan spugen.
Zo dat is er uit, wou ik toch even met jullie delen.

Ik ga toch zo meteen douchen en een rondje om het huis sjravelen (Limburgs voor voorzichtig rondbewegen).

En dan maar er op vertrouwen dat het morgen beter met me gaat.

vrijdag 24 mei 2013

Dag 3 na chemo 3

Ik heb de afgelopen dagen in coma gelegen, de nieuwe medicatie hakt er goed in. Slapen, slapen, slapen, slapen. Ik heb het gevoel dat ik Rob al 3 dagen niet heb gezien of gesproken. Heb hem zojuist even gebeld om zijn stem te horen en hij ervaart hetzelfde hahahahahahahahaha. Hij geeft aan dat hij gisteravond zelfs thuis is gebleven van zijn wekelijkse donderdagavond uitje omdat hij zich zorgen maakte. Hij kreeg me namelijk niet wakker, te bizar!

Dit betekent echter ook dat ik me niet zo ellendig voel als de vorige keren. Tuurlijk heb ik nog het gevoel dat ik zwaarbezopen en Shaking Stevens ben, maar niet zo erg als de vorige keren.

En wat erg bemoedigend voelt is dat ik bijna geen pijn meer heb. De afschuwelijke pijnen die ik de afgelopen week in buik en bekken had zijn zo goed als verdwenen. En dit voelt me als een opluchting. Ik weet natuurlijk niet of de conclusies die ik er aan verbind (dat de kanker aan het slinken is) correct zijn maar ik trek ze gewoon!!!!!

Zo meteen wordt ik door Anita opgehaald voor een rondje Maastricht. Ik weet niet of het echt gaat lukken maar dat zien we zo meteen dan wel. Als het moet ben ik zo weer terug.
To be continued!


donderdag 23 mei 2013

Persoonlijk verhaal over synchroniciteit!

Een persoonlijk verhaal over mijn synchroniciteit.

Sycnchroniciteit volgens Wikipdia, een heel verhaal:
De term synchroniciteit (letterlijk: gelijktijdigheid) is in 1930 bedacht door de Zwitserse psychiater en psycholoog Carl Gustav Jung.[1] Van synchroniciteit is sprake wanneer twee of meer gebeurtenissen min of meer tegelijkertijd optreden in een voor de betrokkene zinvol verband, dat niet noodzakelijk als causaal wordt ervaren. Eenvoudig gezegd: je ervaart het als "meer dan gewoon toeval"; omdat de twee gebeurtenissen voor jou met elkaar te maken schijnen te hebben, maar niet zo dat het ene het andere heeft voortgebracht. Jung zag synchroniciteit als een ander verklaringsmodel dat naast causaliteit zijn plaats verdiende. Dit concept stelt de causaliteit zelf niet ter discussie noch wil het ermee concurreren. Het beweert slechts dat, net zoals gebeurtenissen kunnen gegroepeerd worden onder 'oorzaak', ze net zo goed kunnen worden gegroepeerd onder hun betekenis.

Poeh, poeh, voor mij persoonlijk betekent het dat er zaken op mijn pad komen die ik op dit moment niet echt verwacht maar heeeeel erg welkom zijn en allen vallen onder het kopje: toeval bestaat niet.

Voorbeeld:
Een paar maanden geleden is ht boek van Katja Swager, leven leren leven als een elastiekje op mijn pad gekomen. Niets voor niets, dus geen toeval en beoorlijke synchroniciteit. Het boek verteld haar verhaal . Vrouw, sterk in het leven, rond de 30, net klein kind, wordt gediagnosticeerd met uitgezaaide baarmoederhalskanker en krijgt te horen dat ze nog 6 weken te leven heeft.

Even haar short story, ze krijg paranormale visionenen waarin ze in diverse sessies aan de hand genomen wordt door haar spirituele mentor die samen met haar haar ei helemaal afpeld en haar leert hoe te leven vanuit liefde en haar eigen bron.
Na 1,5 jaar is Katja volledig genezen van haar kanker en haar nieuwe roeping is geworden vooral mensen met kanker terug te brengen naar hun eigen hart.
Ik heb het boek ondertussen 2x gelezen en bid sindsien ook om zo’n mentor die me het pad gaat wijzen.

Want ja…ik bid iedere dag. Ik bid tot God, Jezus, Maria Magdalena, mijn beschermengelen, alle andere engelen, arsten van gene zijden, helers van alle tijen en mijn geliefde overledenen. En nee, dit doe ik niet vanuit christelijk oogpunt of van uit hel en verdoemenis.

Nou...........…mijn beden zijn verhoort, mijn mentoren hebben zich aangedient. Allereert werd ik geholopen en nog steeds door Astrid Perree mijn lieve vriendinnetje die zich die afelopen jaren enorm bij heeft bijgeschoold in bovenstaande matrie en mij graag wil bijstaan.

En 2e is Annemie Heckman (die normaal alleen behandelingen op afstand doet) bereid mij te coachen op het 2e stuk. Haar 1e behandeling was opzienbaarend. Alle stappen die Katja in haar elastiekje boek behandelde kwamen aan bod, zonder dat Annemie dit wist of het boek uberhaupt gelezen had. Heeel bijzonder!!!!!! De volgende sessie staan weer op de planning.

Ook Katja geeft consulten, de 1e consult heb ik bij haar in Alkmaar gedaan, de 2e per telefoon en de 3e staat gepland voor volgende week. Ook ben ik van plan naar haar event te gaan op zondag 30 juni. Iemand zin om met me mee te gaan:

http://www.katjaswager.nl/pg-26383-7-67792/pagina/evenementen.html Is niet alleen belangrijk als je kanker hebt, is goed voor iedereen die meer uit zijn hoofd en vanuit zijn hart wil gaan leven.

Een daarnaast kwam de cursus in Wonderen weer op mijn pad, via Benigna. Ik heb dit boek 10 jaar geleden in mijn handen gehad maar kon ertoen niets mee. Maar nu echter wel.

Het boek beetaat uit 365 lessen. RANANDA, dit is een verlichte goeroe die op dit moment zetelt in Valkenburg wil zo veel mogelijk mensen meenemen in deze mooie levenswijze en organiseert dan ook regelmatig avonden en weekenden om de stof zo goed mogelijk te laten integreren.

Wat mij het meeste raakt:
“Als je ooit denkt dat er iets op welk moment dan ook ontbreekt, dan is het jouw liefde! (…) Dus, kom niet om Liefde te halen. Kom om Liefde te geven. Dan zul jij je realiseren dat Jij al vol van liefde bent!”,

Ook hier ben ik mee aan de slag gegaan.

En als kersje op de taart had ik afgelopen weekend het genoegen een middag bij te wonen met Kiesha Crowther, Little GRANDMOTHER, als je haar nog niet kent ga eens naar youtube waar ze met verschilldende fimpjes op staat om haar mooie boodschap te vertellen.

Waar het voor mij kortom allemaal op neerkomt is ga zo veel mogelijk vanuit je hoofd naar je hart, zoek je hart stelselmatig op, verbind je met de natuur en met andere liefdevolle mensen. Wees authentiek, laat niet over je grenzen gaan op welke manier dan ook.En draag de consequentie van je authentieke gedrag. Mensen zullen je hooguit even niet zo aardig vinden maar daar ga je niet dood van, en het ligt op de manier waarop je je grenzen aangeeft, vanuit jezelf. En doe waar je gelukkig van wordt als betekent dit dat je in een hutje op de hei moet gaan wonen.

Ergo….Lizzi heft gesproken. Eeen hele fijne dag allemaal.
Ik hou van jullie!

woensdag 22 mei 2013

Dag 1 na chemo 3.

Gisteren naar AZM voor chemo 3. Geprikt, gewacht in het ontmoetingscentrum, gesproken met Lalisang en Kirstel en op naar het dagcentrum.
Infuus prikken (gelukkig weer de eerste keer gelijk goed). Eerst spoelen, daarna Caelyx, daarna spoelen, daarna Carboplatin, daarna spoelen. Ondanks de voorzorgsmaatregelen thuis 1 week van te voren en 1 week na de chemo anti histamine slikken om de allergische reactie tegen te gaan) toch weer een kleine reactie. Mijn poeperd begon weer erg pijn te doen en ik werd kort van adem. Gelukkig zette het niet echt door, na een 3 kwartier was het weer stukken minder en is het niet nodig geweest de extra medicatie in het infuus er bij te prikken. GELUKKIG!!

De laatste dagen voor de kuur ging het me erg goed. Ik heb al sinds een dag of 4 geen pijn meer in mijn buik en bekkengebied en dit geeft me goede hoop dat de tumor af aan het breken is.

Vandaag voel ik me redeijk. Ik heb vannacht wel wat wakker gelegen maar toch goed geslapen. Nu wel brandende wangen maar dat hoort er bij. Ik heb vanochtend de was gestreken en eens wat achterstallige administratie weggewerkt.

En zo meteen ga ik eens wat rusten met een boek.

Afgelopen week werd ik gebeld door mijn huisarts, dr, Roos. Dit vind ik echt een hele prettige man. Hij wou weten wat mijn status op dit moment is want van het AZM hoort hij weinig tot niets. We hebben een kwartier aan de telefoon gesproken en ik heb hem bijgepraat. Hij vroeg of ik al naar de papieren rondom euthanasie had gekeken die ik bij hem heb gehaald. Hij doet dit namelijk zelf maar ik heb geantwoord dat deze nog op het stapeltje liggen en dat ik deze pas ga pakken en invullen als het echt aan de orde is en dat voelt nog lang niet zo.
Hij benadrukte nogmaals dat ik/we voor alles bij hem terecht kunnen, heel fijn gevoel!

Binnenkort ga ik een heel persoonlijk verhaal met jullie delen over de synchronitieit die ik de afgelopen tijd ervaar en welke kleine wondertjes er gebeuren in mijn leven. En van de dingen die ik aanpak om hier zo optimaal mee te kunnen werken.

vrijdag 17 mei 2013

Uit de zetel gekrabbeld!!!!

Gisteren heb ik besloten dat ik genoeg heb geslachtofferd de afgelopen week. En ja.... ik mag van mezelf af en toe helemaal down zijn, het niet meer zien zitten en me helemaal ingraven maar het voelt ook weer helemaal ok om iets meer in de actiemodus te zijn. Ik heb de was in 2 etappes weggestreken. Dank dank dank voor alle sms-jes met het aanbod om de was voor me weg te strijken, lief!!!!

Heb gisteravond weer eens een keer NIET slapend op de bank doorgebracht en lekker gelezen.

En vanochtend ben ik met een vriendin in Sittard wezen koffiedrinken. We kwamen bij toeval op de Paardestraat terecht in het nieuwe zaakje van een kunstenares die schildert en zelf ontworpen kleding maakt. Zij nam ruimschoots de tijd om ons uit te leggen hoe ze werkt, we hebben haar hele collectie gepast en van haar genoten, een heerlijk mens! En niets gekocht, dat hoefde namelijk niet, ze vond het al geweldig om te zien hoe haar collectie op ons uitzag. Cool he! Ik mag ook niets meer kopen van mezelf want ik ben nog steeds niet helemaal gewend aan mijn nieuwe inkomen op uitkeringsniveau :-)

woensdag 15 mei 2013

Steeds meer pijn.

De laatste dagen krijg ik steeds meer pijn in mijn buik en bekkengebied. Waar ik voorheen met vlagen pijn en steken had heb ik nu constant pijn in mijn bekkengebied rechts en steeds meer pijn in mijn buik en bekkengebied links.
Ook is mijn stoelgang door de chemo volledig overhoop gehaald waardoor ik nu afwisselend 5 dagen 8x per dag naar het toilet moet en dan weer 5 dagen zwaar geobstipeerd ben met als resultaat dikke aambeien die ook weer heel erg pijn doen.
Dit teruglezende voelt het als een klaaguurtje maar ik maak me wel grote zorgen. Steeds meer pijn is voor mij een teken dat de tumor zich aan het roeren is en toch langzaam groeit.

Vandaag zou een lieve vriend uit Doorn naar Limburg komen om samen een dagje Maastricht te doen maar om in de woorden van Gerard Joling te spreken.....ik heb er de kracht niet voor :-)Ik kom amper buiten de deur, ben de strijk al dagen voor me uit aan het schuiven en kom mijn dagen door met lezen, films en documentaires kijken, af en toe een boodschap doen, mediteren, muziek luisteren (wat geen ramp is hoor, ik kan mezelf nog steeds prima vermaken, er komen geen muren op me af, niet eens een tussenmuurtje haha).

Volgende week dinsdag staat chemo 3 op de planning en een gesprek met de oncoloog. Ik ben wel heel benieuwd hoe het, dik 4 maanden na de diagnose, van binnen uit ziet.

woensdag 8 mei 2013

Laatste stand van zaken, chemo 3 gaat er toch komen.

Sinds Koninginnedag gaat het weer bergopwaarts. De afgelopen week heb ik mezelf lekker bezig gehouden. Ik voel wel nog steeds een klein misselijkje in mijn maagstreek. En de pijnklachten in mijn buik/rug gaan op en neer.

Gisteren heb ik uitgebreid aan de telefoon gesproken met de oncologisch verpleegkundige Kristel over mijn dilemma's.
Zij gaf aan dat de Carboplatin/Caelyx chemo langere tijd nodig heeft om zijn werk te doen en dat je na 2 chemo's vaak nog geen resultaat kunt zien. Dit bevestigt mijn gevoel dat er nog niet veel is verdwenen in mijn buik. Op basis hiervan heb ik toch besloten om chemo 3 te gaan doen ondanks dat mijn maag zich 6x draait als ik er aan denk. Daarna zullen we plan de campagne gaan maken over een eventuele scan. Chemo 3 staat dinsdag 21 mei op de planning.

Rob en ik zijn plannen aan het maken om er 2 weken met de caravan op uit te trekken. Hier verheug ik me heeeeel erg op. Lekker even andere omgeving en andere tekst.