donderdag 31 januari 2013
Dag 3 na chemo 1, nog steeds een vaatdoek!
Vandaag slapend en hangend op de bank doorgebracht. Het voelt alsof alle energie uit mijn lijf is gelopen. Brak, misselijk, obstipatie, gevoelloze vingertoppen, kortom......nog steeds een vaatdoek. Maar ik ben blijkbaar niet de enige, ik hoor dat er heel veel mensen plat liggen met de griep, hoewel ik die liever gehad had. Niet naar yogales geweest en de fitness voor morgenochtend ook afgezet. Ik geloof dat ik nog nooit zo veel heb geslapen in mijn leven, ben benieuwd of ik "Wie is de Mol" haal vanavond. Ik vertrouw er op dat ik jullie morgen kan gaan berichten dat ik me beter voel :-)! Onze poes Socks wijkt in ieder geval niet van mijn zij en vindt het heeeeel gezellig zo!
woensdag 30 januari 2013
Dag 2 na chemo 1, flinke dip!
Gisteravond om 21 uur in slaap op de bank, vanochtend tot 5 uur geslapen, daarna gemediteerd.
Vandaag veel geslapen op de bank, voel me erg moe! Me door de dag heen gesleept en vanavond toen Rob thuis kwam een kanjer van een inzinking gehad. De weg even helemaal kwijt...heel erg gehuild, volledig slachtofferschap! Wat is dit zwaar, ik was helemaal vergeten hoe zwaar! En nu moet ik het hele circus weer beleven. Ik zie het even niet meer zitten.
Rob heeft me gewiegd en getroost en de hele lading over zich heen laten komen. Daarna heeft hij me een tosti gevoederd en nu gaat het wel weer. Ben wel heel erg blij dat er maar 3 chemo's ingepland staan. Mijn tumor is al aan het slinken, mijn afscheiding is namelijk zo goed als verdwenen, dit is een goed teken. Daarnaast is de chemo erg met mijn tumor aan de slag want ik heb er al de hele dag flink last van, flinke pijnsteken er in, hij vind het niet fijn dat er aan hem gesleuteld wordt.
Morgenochtend staat de yogales op het programma, ik wil toch proberen gewoon te gaan.
Vandaag veel geslapen op de bank, voel me erg moe! Me door de dag heen gesleept en vanavond toen Rob thuis kwam een kanjer van een inzinking gehad. De weg even helemaal kwijt...heel erg gehuild, volledig slachtofferschap! Wat is dit zwaar, ik was helemaal vergeten hoe zwaar! En nu moet ik het hele circus weer beleven. Ik zie het even niet meer zitten.
Rob heeft me gewiegd en getroost en de hele lading over zich heen laten komen. Daarna heeft hij me een tosti gevoederd en nu gaat het wel weer. Ben wel heel erg blij dat er maar 3 chemo's ingepland staan. Mijn tumor is al aan het slinken, mijn afscheiding is namelijk zo goed als verdwenen, dit is een goed teken. Daarnaast is de chemo erg met mijn tumor aan de slag want ik heb er al de hele dag flink last van, flinke pijnsteken er in, hij vind het niet fijn dat er aan hem gesleuteld wordt.
Morgenochtend staat de yogales op het programma, ik wil toch proberen gewoon te gaan.
dinsdag 29 januari 2013
Dag 1 na chemo 1
Het begint weer smsjes te regelen, jullie willen weten hoe het me vergaat :-)
Gisteravond om 20 uur op de heerlijke, nieuwe bank in slaap gevallen. Om 23:30 heb ik me naar bed gesleept en als een blok verder geslapen. Om 15 uur klaarwakker! De rest van de nacht beetje wakker gelegen, wat met Rob gekletst, die ook wakker was, en 3 meditaties geluisterd.
Vanochtend de was weggestreken, maar nog niet opgeruimd, dat doe ik morgenvroeg. Daarna uurtje gerust.
Vanmiddag bij Paula Heggen geweest, de voetreflexologe waar ik 2 jaar geleden ook bij in behandeling ben geweest. Ze heeft vandaag mijn voeten behandeld op het afvoeren van afvalstoffen, over 3 weken ga ik terug en gaat ze mijn immuunsysteem een boost geven. Het was weer vanouds fijn, ze deelt mijn visie op voeding en de vele ziekenhuis artsen die alleen naar hun eigen wetenschap willen kijken (een enkele uitzondering daargelaten) dus daar hebben we uitgebreid over gesproken.
Daarna naar Voerendaal gereden naar de biologische winkel, we eten ovenschotel met andijvie vanavond. En daarna nog even naar Heerlen naar de ANWB om de wandellaarzen te halen die ik graag nog wou hebben, ze waren 40% afgeprijsd, jippie!
Ik voel me redelijk, ben een heel klein beetje misselijk, maar neem hier nog medicatie voor. En verder heb ik nog zeer gloeiende wangen maar dat heb ik iedere keer na mijn chemo's. Ik ga mijn icepacks zo eens zoeken om een beetje te koelen. Vorige keren werd ik vanaf dag 2 na de chemo toch wel wat brakker, we gaan het ervaren morgen. Ik zal morgen aan het begin van de avond weer schrijven dan blijven jullie op de hoogte :-)
Gisteravond om 20 uur op de heerlijke, nieuwe bank in slaap gevallen. Om 23:30 heb ik me naar bed gesleept en als een blok verder geslapen. Om 15 uur klaarwakker! De rest van de nacht beetje wakker gelegen, wat met Rob gekletst, die ook wakker was, en 3 meditaties geluisterd.
Vanochtend de was weggestreken, maar nog niet opgeruimd, dat doe ik morgenvroeg. Daarna uurtje gerust.
Vanmiddag bij Paula Heggen geweest, de voetreflexologe waar ik 2 jaar geleden ook bij in behandeling ben geweest. Ze heeft vandaag mijn voeten behandeld op het afvoeren van afvalstoffen, over 3 weken ga ik terug en gaat ze mijn immuunsysteem een boost geven. Het was weer vanouds fijn, ze deelt mijn visie op voeding en de vele ziekenhuis artsen die alleen naar hun eigen wetenschap willen kijken (een enkele uitzondering daargelaten) dus daar hebben we uitgebreid over gesproken.
Daarna naar Voerendaal gereden naar de biologische winkel, we eten ovenschotel met andijvie vanavond. En daarna nog even naar Heerlen naar de ANWB om de wandellaarzen te halen die ik graag nog wou hebben, ze waren 40% afgeprijsd, jippie!
Ik voel me redelijk, ben een heel klein beetje misselijk, maar neem hier nog medicatie voor. En verder heb ik nog zeer gloeiende wangen maar dat heb ik iedere keer na mijn chemo's. Ik ga mijn icepacks zo eens zoeken om een beetje te koelen. Vorige keren werd ik vanaf dag 2 na de chemo toch wel wat brakker, we gaan het ervaren morgen. Ik zal morgen aan het begin van de avond weer schrijven dan blijven jullie op de hoogte :-)
maandag 28 januari 2013
Maandag 18 uur, net thuis van chemo 1; meegevallen!
Vandaag chemo 1, om 10:30 moesten we ons melden bij de dagbehandeling in Maastricht. Omdat het mijn 1e keer in Maastricht was en de oncologisch verpleegkundige nog langs zou komen kreeg ik een kamer voor mij alleen, luxe!
Fijne, lieve mensen! Er werd me verteld dat ze de chemo heel langzaam zouden laten instromen omdat er bij mijn 5e chemo 2 jaar geleden een gevaarlijke allergische reactie ontstond (ik stikte bijna toen).
Eerst infuus prikken, hier was ik erg huiverig voor. Bij mijn opname 3 weken geleden hebben ze 4 keer moeten prikken voor het zat en was het heel erg pijnlijk. Ik heb nog 1,5 week met 2 blauw/gele handen gelopen. Maar ook hier in Maastricht trof ik weer een meesterprikker, nu is het Harriet de meesterprikker, hihaa. Het infuus zat gelijk goed. Eerst spoelmiddel 1 met de medicatie, daarna de carboplatin, daarna weer spoelen, daarna de taxol, daarna weer spoelen. Ik was om 17:15 klaar maar het is vlekkeloos verlopen. Volgende keer laten ze het iets sneller lopen om te kijken of dat ook goed gaat, ze verwachten van wel.
Tot zo ver hebben de ankers die ik afgelopen week zelf heb gelegd heel goed gewerkt.
En we hebben ook nog ontdekt dat ik maar voor 3 chemo's ingeroosterd sta en dat er daarna een evaluatie volgt, hoe gaaf is dit. In een van mijn vorige berichten heb geschreven dat ik dit graag zou willen. Als het er dan namelijk heel erg goed uitziet door alles wat ik aan het doen ben zou ik kunnen beslissen om dan met de chemo's te stoppen.
De dag duurde wel lang, heb beetje gelezen, veel gedommeld en naar Jamie Oliver op de tv gekeken, mmmmm wat maakt hij toch lekkere recepten. En Rob heeft naast me op zijn laptop zitten werken en me geassisteerd bij het met infuus naar het toilet gaan, mijn kussen opschudden en af en toe wat met me kletsen.
Nu is het afwachten wat het gaat doen de komende week, ik hou jullie op de hoogte. Morgen ga ik in ieder geval naar de voetreflexologe waar ik 2 jaar geleden ook door behandeld ben.
Fijne, lieve mensen! Er werd me verteld dat ze de chemo heel langzaam zouden laten instromen omdat er bij mijn 5e chemo 2 jaar geleden een gevaarlijke allergische reactie ontstond (ik stikte bijna toen).
Eerst infuus prikken, hier was ik erg huiverig voor. Bij mijn opname 3 weken geleden hebben ze 4 keer moeten prikken voor het zat en was het heel erg pijnlijk. Ik heb nog 1,5 week met 2 blauw/gele handen gelopen. Maar ook hier in Maastricht trof ik weer een meesterprikker, nu is het Harriet de meesterprikker, hihaa. Het infuus zat gelijk goed. Eerst spoelmiddel 1 met de medicatie, daarna de carboplatin, daarna weer spoelen, daarna de taxol, daarna weer spoelen. Ik was om 17:15 klaar maar het is vlekkeloos verlopen. Volgende keer laten ze het iets sneller lopen om te kijken of dat ook goed gaat, ze verwachten van wel.
Tot zo ver hebben de ankers die ik afgelopen week zelf heb gelegd heel goed gewerkt.
En we hebben ook nog ontdekt dat ik maar voor 3 chemo's ingeroosterd sta en dat er daarna een evaluatie volgt, hoe gaaf is dit. In een van mijn vorige berichten heb geschreven dat ik dit graag zou willen. Als het er dan namelijk heel erg goed uitziet door alles wat ik aan het doen ben zou ik kunnen beslissen om dan met de chemo's te stoppen.
De dag duurde wel lang, heb beetje gelezen, veel gedommeld en naar Jamie Oliver op de tv gekeken, mmmmm wat maakt hij toch lekkere recepten. En Rob heeft naast me op zijn laptop zitten werken en me geassisteerd bij het met infuus naar het toilet gaan, mijn kussen opschudden en af en toe wat met me kletsen.
Nu is het afwachten wat het gaat doen de komende week, ik hou jullie op de hoogte. Morgen ga ik in ieder geval naar de voetreflexologe waar ik 2 jaar geleden ook door behandeld ben.
zondag 27 januari 2013
Zondagmiddag, dag voor chemo 1, mixed feelings!
Vrijdagavond hebben we gevierd dat Rob en Sander vorige week 50 en 18 zijn geworden. Geweldig feestje gehad, 15 jong-volwassenen blijven slapen, zaterdagochtend ontbijtbuffetje gemaakt en sinds gistermiddag rust en aan het voorbereiden op chemo 1 morgen.
Ik zie er heel erg tegenop maar ben de afgelopen 2 weken wel heel goed bezig geweest in mijn voorbereiding:
1. ben op dit moment bezig met een kanker detox kuur die alle bacterien, schimmels, virussen en parasieten in mijn lichaam doodt en er ook voor zorgdraagt dat de kanker weg gaat.
2. ben sinds 2 weken volledig gifvrij aan het eten (o.a. biologisch, geen suiker en zo weinig mogelijk koolhydraten). Ik volg de theorie van Brian Peskin wiens boek ik ook aan het bestuderen ben. Hij gaat er van uit dat je kanker krijgt omdat je lichaam op celniveau verstoken blijft van zuurstof. Volgens zijn behandelplan ga je je cellen weer van zuurstof voorzien en kan de kanker niet meer overleven.
3. sinds afgelopen week slik een een hele zwik supplementen die er voor zorgen dat mijn immuunsysteem optimaal in vorm is en blijft.
4. ik ben iedere dag aan het visualiseren dat mijn lijf weer gezond wordt en dat de chemo alleen doet wat ze moet doen namelijk alleen de kankercellen aanpakken en mijn gezonde cellen gezond laten.
5. heb afgelopen week mijn 1e regressieconsult gehad om mijn laatste resten "ik ben niet goed genoeg" op te sporen en om te buigen.
6. neem veel rust en doe dingen waar ik blij van word.
7. ben afgelopen week weer bij de fysio fitness gestart met sporten.
8. heb de dag na de chemo weer een afspraak gemaakt bij de voetreflexologe om de afvalstoffen van de chemo zo snel mogelijk mijn lijf uit te hebben.
9. ga de komende periode iedere dag een half uur wandelen, tenminste dat is het plan.
Daarnaast voel ik de tumor sinds 2 dagen niet meer zitten terwijl ik dat van te voren duidelijk wel voelde. Geeft mij het vertrouwen dat hij al aan het slinken is.
Ik hou jullie op de hoogte hoe de 1e chemo gaat verlopen.
Ik zie er heel erg tegenop maar ben de afgelopen 2 weken wel heel goed bezig geweest in mijn voorbereiding:
1. ben op dit moment bezig met een kanker detox kuur die alle bacterien, schimmels, virussen en parasieten in mijn lichaam doodt en er ook voor zorgdraagt dat de kanker weg gaat.
2. ben sinds 2 weken volledig gifvrij aan het eten (o.a. biologisch, geen suiker en zo weinig mogelijk koolhydraten). Ik volg de theorie van Brian Peskin wiens boek ik ook aan het bestuderen ben. Hij gaat er van uit dat je kanker krijgt omdat je lichaam op celniveau verstoken blijft van zuurstof. Volgens zijn behandelplan ga je je cellen weer van zuurstof voorzien en kan de kanker niet meer overleven.
3. sinds afgelopen week slik een een hele zwik supplementen die er voor zorgen dat mijn immuunsysteem optimaal in vorm is en blijft.
4. ik ben iedere dag aan het visualiseren dat mijn lijf weer gezond wordt en dat de chemo alleen doet wat ze moet doen namelijk alleen de kankercellen aanpakken en mijn gezonde cellen gezond laten.
5. heb afgelopen week mijn 1e regressieconsult gehad om mijn laatste resten "ik ben niet goed genoeg" op te sporen en om te buigen.
6. neem veel rust en doe dingen waar ik blij van word.
7. ben afgelopen week weer bij de fysio fitness gestart met sporten.
8. heb de dag na de chemo weer een afspraak gemaakt bij de voetreflexologe om de afvalstoffen van de chemo zo snel mogelijk mijn lijf uit te hebben.
9. ga de komende periode iedere dag een half uur wandelen, tenminste dat is het plan.
Daarnaast voel ik de tumor sinds 2 dagen niet meer zitten terwijl ik dat van te voren duidelijk wel voelde. Geeft mij het vertrouwen dat hij al aan het slinken is.
Ik hou jullie op de hoogte hoe de 1e chemo gaat verlopen.
dinsdag 22 januari 2013
Kleine week verder, volgende week chemo 1
Wat heb ik de afgelopen week allemaal gedaan?
Het belangrijkste...ik ben vorige week donderdag bij Jack van Dijk geweest, orthomoleculair therapeut. Ik ben bij hem uitgekomen via het blog van Linda Woudstra, een lotgenote die borstkanker heeft gehad en nauw met hem samenwerkt. Jack heeft zijn praktijk in Dordrecht en mijn 1e reactie was.....waarom zitten dit soort mensen niet in Limburg? Niet lang nagedacht, hem gemaild met het plan naar Dordrecht te rijden. Laat zijn vriendin nu in Beek wonen waardoor hij sinds een paar weken bezig is ook een praktijk in Limburg op te starten.
Uitgebreid (2,5 uur) met hem gesproken en vol vertrouwen dat het me gaat lukken de kanker weg te krijgen en houden!! Hij werkt volgens de methode van Brian Peskin. Heb ondertussen op internet veel gelezen en ook zijn boek besteld.
Peskin gaat er vanuit dat onze cellen tot kanker verworden als ze niet genoeg zuurstof krijgen. En deze zuurstof krijgen ze door eerst goed te detoxen en daarna de juiste voeding tot je te nemen (even heel kort samengevat). Wil je meer weten hier de link naar de blog van Linda: http://mijnstrijdtegenkanker.wordpress.com/2012/06/12/brian-peskin-geef-je-kanker-zuurstof/
Daarnaast heb ik een aantal dagen heel erg lopen worstelen en nadenken over het wel of niet ondergaan van een nieuwe serie chemokuren. Volgens Jack van Dijk, Linda Woudstra en Brian Peskin maakt chemo meer kapot dan je lief is en werkt chemo alleen symptoombestrijdend, je houdt er de kanker niet mee weg. Dit lukt je alleen door het gebruiken van de juiste voeding en stressreductie. Ik geloof dit!!!!! Alleen.....er zit wel een tumor van 7 cm in mijn buik, die me steeds meer last begint te geven. Ik voel hem zitten, heb constant een raar weeïg gevoel in mijn buik en af en toe flinke pijnlijke steken. Waar ik als ik naar mijn gevoel ga, duidelijk voel dat ik zonder de chemo's zou kunnen, schiet, zodra ik dit voel, mijn ego er over heen vanuit angst reagerend dat er wel een tumor zit die mede door de chemo afgebroken dient te worden.
Ik heb dus na heel lang plussen en minnen toch besloten de chemo wel te gaan doen en er een EN/EN verhaal van te maken. Als ik dmv de detox, voeding en chemo er voor kan zorgen dat alles weggaat dan kan ik daarna dmv voeding zorgen dat het wegblijft.
Daarnaast mediteer en visualiseer ik enkele malen per dag. Ik heb 2 jaar geleden van Astrid een meditatie gekregen gericht op het voorbereiden voor een operatie/chemo: preparing for a medical intervention van Suzi Smith. Hierin programmeer je je lichaam van te voren hoe je wil dat het gaat reageren op de chemo en leg je een anker (NLP) wat je kunt gebruiken op het moment dat de chemo je lijf in loopt. Even kort samengevat, je besteld als het ware dat de chemo alleen datgene doet waarvoor het bedoeld is. En ook hier geloof ik in, we kunnen met onze mind veel meer dan we voor mogelijk achten.
Ook doe ik meerdere malen per dag een ontspanningsoefening en meditatie om mijn lijf weer gezond te krijgen.
Daarnaast ga ik 2x per week naar de fysio om te sporten en 1x per week naar de yoga. Ook doe ik in Brunssum alles lopend of met de fiets.
Dus.....preparing voor de chemo aanstaande maandag. Ik zie er echt heeeeel erg tegenop, maar ik hoop dat ik deze keer niet zo ziek ga worden als de 1e keer. En mijn haar weer gaan verliezen vind ik een drama, ik was zooooo blij met mijn nieuwe afro krullen! Ben benieuwd of ik een pruik ga vinden die er een beetje op lijkt.
Het belangrijkste...ik ben vorige week donderdag bij Jack van Dijk geweest, orthomoleculair therapeut. Ik ben bij hem uitgekomen via het blog van Linda Woudstra, een lotgenote die borstkanker heeft gehad en nauw met hem samenwerkt. Jack heeft zijn praktijk in Dordrecht en mijn 1e reactie was.....waarom zitten dit soort mensen niet in Limburg? Niet lang nagedacht, hem gemaild met het plan naar Dordrecht te rijden. Laat zijn vriendin nu in Beek wonen waardoor hij sinds een paar weken bezig is ook een praktijk in Limburg op te starten.
Uitgebreid (2,5 uur) met hem gesproken en vol vertrouwen dat het me gaat lukken de kanker weg te krijgen en houden!! Hij werkt volgens de methode van Brian Peskin. Heb ondertussen op internet veel gelezen en ook zijn boek besteld.
Peskin gaat er vanuit dat onze cellen tot kanker verworden als ze niet genoeg zuurstof krijgen. En deze zuurstof krijgen ze door eerst goed te detoxen en daarna de juiste voeding tot je te nemen (even heel kort samengevat). Wil je meer weten hier de link naar de blog van Linda: http://mijnstrijdtegenkanker.wordpress.com/2012/06/12/brian-peskin-geef-je-kanker-zuurstof/
Daarnaast heb ik een aantal dagen heel erg lopen worstelen en nadenken over het wel of niet ondergaan van een nieuwe serie chemokuren. Volgens Jack van Dijk, Linda Woudstra en Brian Peskin maakt chemo meer kapot dan je lief is en werkt chemo alleen symptoombestrijdend, je houdt er de kanker niet mee weg. Dit lukt je alleen door het gebruiken van de juiste voeding en stressreductie. Ik geloof dit!!!!! Alleen.....er zit wel een tumor van 7 cm in mijn buik, die me steeds meer last begint te geven. Ik voel hem zitten, heb constant een raar weeïg gevoel in mijn buik en af en toe flinke pijnlijke steken. Waar ik als ik naar mijn gevoel ga, duidelijk voel dat ik zonder de chemo's zou kunnen, schiet, zodra ik dit voel, mijn ego er over heen vanuit angst reagerend dat er wel een tumor zit die mede door de chemo afgebroken dient te worden.
Ik heb dus na heel lang plussen en minnen toch besloten de chemo wel te gaan doen en er een EN/EN verhaal van te maken. Als ik dmv de detox, voeding en chemo er voor kan zorgen dat alles weggaat dan kan ik daarna dmv voeding zorgen dat het wegblijft.
Daarnaast mediteer en visualiseer ik enkele malen per dag. Ik heb 2 jaar geleden van Astrid een meditatie gekregen gericht op het voorbereiden voor een operatie/chemo: preparing for a medical intervention van Suzi Smith. Hierin programmeer je je lichaam van te voren hoe je wil dat het gaat reageren op de chemo en leg je een anker (NLP) wat je kunt gebruiken op het moment dat de chemo je lijf in loopt. Even kort samengevat, je besteld als het ware dat de chemo alleen datgene doet waarvoor het bedoeld is. En ook hier geloof ik in, we kunnen met onze mind veel meer dan we voor mogelijk achten.
Ook doe ik meerdere malen per dag een ontspanningsoefening en meditatie om mijn lijf weer gezond te krijgen.
Daarnaast ga ik 2x per week naar de fysio om te sporten en 1x per week naar de yoga. Ook doe ik in Brunssum alles lopend of met de fiets.
Dus.....preparing voor de chemo aanstaande maandag. Ik zie er echt heeeeel erg tegenop, maar ik hoop dat ik deze keer niet zo ziek ga worden als de 1e keer. En mijn haar weer gaan verliezen vind ik een drama, ik was zooooo blij met mijn nieuwe afro krullen! Ben benieuwd of ik een pruik ga vinden die er een beetje op lijkt.
woensdag 16 januari 2013
Olijf, netwerk van vrouwen met gynaecologische kanker
Een week voordat ik opnieuw ziek ben geworden heb ik contact gelegd met Olijf. Dit is een netwerk van en voor vrouwen met gynaecologische kanker.
Ik ben er zelf de afgelopen 2 jaar tegen aan gelopen dat er in Limburg nog weinig te doen is op het gebied van lotgenotencontact en organisatie van evenementen voor vrouwen met eierstokkanker. Omdat het mezelf zo goed ging en ik denk dat ik lotgenoten iets te bieden heb met mijn ervaringen en positieve instelling heb ik toen besloten om iets te gaan betekenen voor Olijf.
Ik heb zojuist uitgebreid getelefoneerd met de coördinator van de vrijwilligers. Lotgenotencontact is op dit moment geen goede optie omdat ik zelf weer de chemo molen in ga. We hebben afgesproken dat mijn blog op de site van Olijf geplaatst gaat worden en dat ik, mijn eigen grenzen goed in acht nemende, al eens ga kijken hoe ik kan netwerken om links te leggen tussen ziekenhuizen, inloophuizen en lotgenoten. En als ik straks weer genezen ben en blijf gaan we dit uitbreiden naar lotgenotencontactpersoon.
Afspraak oncoloog AZM, maandag 28 januari start chemo
Vanmiddag samen met Rob naar het AZM getogen voor mijn afspraak met Roy Lalisang, mijn nieuwe oncoloog in Maastricht. Prettige man, open communicatie, eindelijk een arts die niet u't maar jij tegen me zegt :-)
Van zijn verhaal werd ik even iets minder vrolijk. Ik heb nogmaals gevraagd waarom er niet geopereerd wordt en hij gaf aan dat een dergelijke operatie op dit moment te complex zou zijn omdat op de scan niet precies te zien is wat zich allemaal in mijn buik bevind. Zij houden er rekening mee dat er buiten de grote tumor op mijn vaginatop nog meer uitzaaiingen zouden kunnen zijn in mijn buik maar weten dit niet zeker. Een operatie zou zo veel aanrichten (stuk darm verwijderen en stoma) dat ze eerst willen kijken wat de chemo gaat doen. Ook benadrukte ook hij dat het een kwestie is van wachten wanneer de kanker daarna weer terug gaat komen en er via de behandelingen (wel of geen chemo) gekeken moet worden naar kwaliteit van leven.
Ik heb het er even moeilijk mee gehad, in de auto naar huis heb ik een potje gehuild. Maar mezelf snel weer herpakt. Ze baseren zich op aannames, ze weten niet zeker wat er in mijn buik zit. En ik heb nog steeds het volle vertrouwen dat het me met non toxische voeding, mediteren, visualiseren, sporten en stressreductie gaat lukken om de kanker uit mijn lijf te krijgen en houden, voor minder ga ik niet!!!!!!!
Morgenochtend heb ik een afspraak bij een praktijk voor orthomoleculaire geneeskunde om te praten over voeding en supplementen en krijg ik een volledig onderzoek waarin ook naar stofwisseling, detoxen en urine wordt gekeken. De afgelopen week heb ik me al behoorlijk verdiept in biologisch, gifvrij en suikervrij eten. Heb ik uitgezocht waar bij ons in de buurt biologische winkels te vinden zijn en ben al aan de slag gegaan met supergezond eten, budwigpapjes, raw smoothies, biologische humus gemaakt, zuurdesembrood gekocht enz. In het verleden hebben Rob en ik al geprobeerd zelf zuurdesembrood te bakken maar dit is een klus zeg! Je moet de desem zelf in een week tijd bereiden en dit luistert heel nauw. Maar Rob is nu weer aan het kweken om zelf te gaan bakken en deze keer gaat het ons lukken!
Maandag 28 januari ga ik mijn 1e chemokuur weer ontvangen in Maastricht. Ik zie er erg tegenop, vooral tegen het weer gaan verliezen van mijn haar. Gelukkig krijg ik deze keer geen Neulasta injecties, daar heb ik de vorige keren echt hele erg botpijnen van gehad. We zullen het gaan zien, ik hou jullie op de hoogte van het verloop.
Van zijn verhaal werd ik even iets minder vrolijk. Ik heb nogmaals gevraagd waarom er niet geopereerd wordt en hij gaf aan dat een dergelijke operatie op dit moment te complex zou zijn omdat op de scan niet precies te zien is wat zich allemaal in mijn buik bevind. Zij houden er rekening mee dat er buiten de grote tumor op mijn vaginatop nog meer uitzaaiingen zouden kunnen zijn in mijn buik maar weten dit niet zeker. Een operatie zou zo veel aanrichten (stuk darm verwijderen en stoma) dat ze eerst willen kijken wat de chemo gaat doen. Ook benadrukte ook hij dat het een kwestie is van wachten wanneer de kanker daarna weer terug gaat komen en er via de behandelingen (wel of geen chemo) gekeken moet worden naar kwaliteit van leven.
Ik heb het er even moeilijk mee gehad, in de auto naar huis heb ik een potje gehuild. Maar mezelf snel weer herpakt. Ze baseren zich op aannames, ze weten niet zeker wat er in mijn buik zit. En ik heb nog steeds het volle vertrouwen dat het me met non toxische voeding, mediteren, visualiseren, sporten en stressreductie gaat lukken om de kanker uit mijn lijf te krijgen en houden, voor minder ga ik niet!!!!!!!
Morgenochtend heb ik een afspraak bij een praktijk voor orthomoleculaire geneeskunde om te praten over voeding en supplementen en krijg ik een volledig onderzoek waarin ook naar stofwisseling, detoxen en urine wordt gekeken. De afgelopen week heb ik me al behoorlijk verdiept in biologisch, gifvrij en suikervrij eten. Heb ik uitgezocht waar bij ons in de buurt biologische winkels te vinden zijn en ben al aan de slag gegaan met supergezond eten, budwigpapjes, raw smoothies, biologische humus gemaakt, zuurdesembrood gekocht enz. In het verleden hebben Rob en ik al geprobeerd zelf zuurdesembrood te bakken maar dit is een klus zeg! Je moet de desem zelf in een week tijd bereiden en dit luistert heel nauw. Maar Rob is nu weer aan het kweken om zelf te gaan bakken en deze keer gaat het ons lukken!
Maandag 28 januari ga ik mijn 1e chemokuur weer ontvangen in Maastricht. Ik zie er erg tegenop, vooral tegen het weer gaan verliezen van mijn haar. Gelukkig krijg ik deze keer geen Neulasta injecties, daar heb ik de vorige keren echt hele erg botpijnen van gehad. We zullen het gaan zien, ik hou jullie op de hoogte van het verloop.
zondag 13 januari 2013
Druk in de weer, best wel rustig en toch ook van het pad af :-)
Even een update over mijn afgelopen dagen.
Nadat we donderdagmiddag de uitslag hebben gekregen ben ik vrijdag gelijk aan de slag gegaan.
Ik had dinsdag al een afspraak bij de huisarts gemaakt om hem bij te praten dus dat heb ik vrijdagochtend gedaan. 's-Middags bij mijn kapper langsgegaan die al in de gaten had dat er iets mis was toen ik haar belde of ze een kwartiertje tijd had 's-middags. Samen in de boekjes gekeken voor een nieuwe pruik, deze keer ga ik er een met krullen proberen. We hebben afgesproken dat zij er een aantal laten komen en dat mocht het toch niet naar mijn zin zijn ik daarna pas naar Dohmen Hair ga (waar ik Stuart Little gekocht heb). Ik gun het mijn eigen kapper eerst.
Vrijdag om 17 uur gelijk afspraak bij Kirsten, de fysiotherapeute met oncologische specialisatie bij Stofberg. Ik ga dinsdag gelijk weer starten met fitness. Mijn conditie is nu nog redelijk op peil omdat ik tot vorige week nog voorzichtig heb hardgelopen. Ik wil mijn conditie graag goed houden en ook tijdens de chemo's weer blijven sporten.
Daarnaast heb ik de afgelopen dagen heeeeel veel op internet gelezen en mailcontact gehad met de vriendin van onze vriendin die 12 jaar geleden eierstokkanker heeft gekregen maar ondertussen al weer 3 jaar schoon is. Op internet nog 2 dames gevonden die al jaren helemaal schoon zijn na een soortgelijk proces als het mijne. Rode draad bij alle 3, stresshantering en voeding.
Ik heb mijn voeding de afgelopen 2 jaar al behoorlijk veranderd maar ik voel nu dat er geen andere keuze meer is dan non toxisch te gaan eten. Dit betekent echt helemaal geen suiker meer, dus ook alleen nog goede koolhydraten, geen alcohol enz. Ook ben ik me aan het verdiepen in Superfood en Raw Food. Met Raw food hield ik me al bezig met mijn groene shakes en groene smoothies.
Ik merk wel dat ik, vooral wat de voeding betreft, erg van mijn pad af ben. Ik durf nu bijna niets meer in mijn mond te steken. Ik herken het wel van de vorige keer, ben toen ook eerst helemaal naar een kant geslagen om daarna langzaam terug te veren naar het midden.
Ik ga van de week nog op zoek naar een non toxische tumor therapie arts in Limburg om me te laten adviseren over voeding en supplementen.
Ook heb ik verhalen gelezen van 2 vrouwen die er zo van overtuigd zijn dat het wegkrijgen en blijven van kanker alleen maar samenhangt met stress en voeding dat ze zich hier helemaal op gestort hebben en geen chemo hebben genomen. En verhalen gelezen dat chemo je alleen maar nog zieker maakt maar de kanker niet voor altijd wegneemt. Geen chemo durf ik niet, ik heb wel een tumor van 7 cm in mijn buik maar me vol op de voeding en stresshantering storten en misschien na 3 chemo's een scan en CA125 prikken om te kijken hoe het er uit ziet en dan wellicht stoppen met de chemo's vind ik te overwegen. Ik zal het woensdag met mijn nieuwe oncoloog bespreken.
Dinsdag heb ik een afspraak bij een reincarnatietherapeut in Maastricht. Eens kijken of ik de laatste restanten stress waar ik zelf voor zorg nog geëlimineerd kan krijgen. Zit met name nog in "ben ik wel goed genoeg", mijn grootste basisverwonding. Ik heb afgelopen 2 jaar al veel opgeruimd maar af en toe kom ik nog resten tegen. En die kan ik, wil ik gezond blijven, niet meer gebruiken.
Vandaag zijn Rob en ik begonnen met een van de kamers op zolder helemaal leeg te ruimen. Ik wil daar een meditatiekamertje van gaan maken. De afgelopen maanden ben ik verslapt met mediteren en visualiseren en hier ben ik afgelopen week weer volop mee begonnen. Omdat ik in de toekomst niet meer wil verslappen en de waarde ervan toch heel belangrijk vind wil ik een plekje creëren waar ik optimaal kan mediteren. De kamer is leeg, nu nog behang er af halen (er zit nog een camouflageprintstrook op van Sander die er eerst af moet, anders had ik er zo overheen gesaust), opnieuw behangen, wit schilderen en voor een wand heb ik een hele mooie fotobehang print van een bos gevonden die ik daar graag wil. Rob wordt heel blij van me (NOT) want die wordt mee aan het werk gezet. Hij wil graag dat ik mijn plekje krijg maar wordt niet vrolijk van het geklus :-)
Gisteravond ben ik toch met de vrouwen naar de Vrouwluujzitting in Geleen geweest. Ik heb me goed geamuseerd maar iedereen om je heen aangeschoten zien worden als je zelf aan de spa staat vind ik nog steeds niet lollig. Was om 23:45 thuis. Ik merk wel dat ik het er moeilijk mee heb dat ik, voor mijn gevoel, meewarig wordt behandeld door iedereen die het, zooooo liefdevol, heel erg voor me vindt dat ik weer ziek ben. En hoe meer alcohol er in de vrouwen kwam hoe heftiger ik geknuffeld en vol op de bek gekust werd haha. Vanaf volgende week maar niet meer doen, stel je voor dat ik een griepbacil meeneem naar mijn chemo's.
En verder ben ik nog steeds best wel rustig. Ben er van overtuigd dat het me gaat lukken ook deze keer weer te genezen.
O ja, nog even voor alle mensen die in de wachtstand staan om me te komen knuffelen.
Mijn verhaal is deze keer anders dan de 1e keer. De 1e keer was ik gelijk nog erg ziek door de operaties. Dat is deze keer niet het geval. Ik voel me, ondanks een steek hier en daar in mijn buik, best wel redelijk. Ik zit voorlopig niet ziek, zwak en misselijk op de bank thuis. En ik wil ook gewoon mijn leven blijven leven en heb best mijn dingen in mijn agenda staan (therapie, sporten, enz.) Daarnaast wil ik me de komende weken nog meer verdiepen in het thema voeding.
Dat komt er dus op neer dat ik geen energie en ook geen tijd heb om iedere dag 1 of 2 afspraken te gaan plannen net zoals de vorige keer.
Natuurlijk wil ik jullie graag zien en me wentelen in jullie liefde en knuffels maar dit gaat niet voor iedereen de komende week gebeuren. En ik verwacht dat ik jullie knuffels harder kan gebruiken als ik weer aan de chemolimonade ben.
Laat je hier svp niet door afschrikken. Meld je gewoon als je met me wil afspreken. Maar hou er wel rekening mee dat het iets langer kan duren voordat de afspraak gepland wordt.
En ik geniet van alle smsjes en mailtjes die ik van iedereen krijg. Maar ook hier geldt dat ik het, op dit moment, niet voor elkaar krijg iedereen gelijk te antwoorden. Graag begrip hiervoor.
Dikke kus voor iedereen!
Nadat we donderdagmiddag de uitslag hebben gekregen ben ik vrijdag gelijk aan de slag gegaan.
Ik had dinsdag al een afspraak bij de huisarts gemaakt om hem bij te praten dus dat heb ik vrijdagochtend gedaan. 's-Middags bij mijn kapper langsgegaan die al in de gaten had dat er iets mis was toen ik haar belde of ze een kwartiertje tijd had 's-middags. Samen in de boekjes gekeken voor een nieuwe pruik, deze keer ga ik er een met krullen proberen. We hebben afgesproken dat zij er een aantal laten komen en dat mocht het toch niet naar mijn zin zijn ik daarna pas naar Dohmen Hair ga (waar ik Stuart Little gekocht heb). Ik gun het mijn eigen kapper eerst.
Vrijdag om 17 uur gelijk afspraak bij Kirsten, de fysiotherapeute met oncologische specialisatie bij Stofberg. Ik ga dinsdag gelijk weer starten met fitness. Mijn conditie is nu nog redelijk op peil omdat ik tot vorige week nog voorzichtig heb hardgelopen. Ik wil mijn conditie graag goed houden en ook tijdens de chemo's weer blijven sporten.
Daarnaast heb ik de afgelopen dagen heeeeel veel op internet gelezen en mailcontact gehad met de vriendin van onze vriendin die 12 jaar geleden eierstokkanker heeft gekregen maar ondertussen al weer 3 jaar schoon is. Op internet nog 2 dames gevonden die al jaren helemaal schoon zijn na een soortgelijk proces als het mijne. Rode draad bij alle 3, stresshantering en voeding.
Ik heb mijn voeding de afgelopen 2 jaar al behoorlijk veranderd maar ik voel nu dat er geen andere keuze meer is dan non toxisch te gaan eten. Dit betekent echt helemaal geen suiker meer, dus ook alleen nog goede koolhydraten, geen alcohol enz. Ook ben ik me aan het verdiepen in Superfood en Raw Food. Met Raw food hield ik me al bezig met mijn groene shakes en groene smoothies.
Ik merk wel dat ik, vooral wat de voeding betreft, erg van mijn pad af ben. Ik durf nu bijna niets meer in mijn mond te steken. Ik herken het wel van de vorige keer, ben toen ook eerst helemaal naar een kant geslagen om daarna langzaam terug te veren naar het midden.
Ik ga van de week nog op zoek naar een non toxische tumor therapie arts in Limburg om me te laten adviseren over voeding en supplementen.
Ook heb ik verhalen gelezen van 2 vrouwen die er zo van overtuigd zijn dat het wegkrijgen en blijven van kanker alleen maar samenhangt met stress en voeding dat ze zich hier helemaal op gestort hebben en geen chemo hebben genomen. En verhalen gelezen dat chemo je alleen maar nog zieker maakt maar de kanker niet voor altijd wegneemt. Geen chemo durf ik niet, ik heb wel een tumor van 7 cm in mijn buik maar me vol op de voeding en stresshantering storten en misschien na 3 chemo's een scan en CA125 prikken om te kijken hoe het er uit ziet en dan wellicht stoppen met de chemo's vind ik te overwegen. Ik zal het woensdag met mijn nieuwe oncoloog bespreken.
Dinsdag heb ik een afspraak bij een reincarnatietherapeut in Maastricht. Eens kijken of ik de laatste restanten stress waar ik zelf voor zorg nog geëlimineerd kan krijgen. Zit met name nog in "ben ik wel goed genoeg", mijn grootste basisverwonding. Ik heb afgelopen 2 jaar al veel opgeruimd maar af en toe kom ik nog resten tegen. En die kan ik, wil ik gezond blijven, niet meer gebruiken.
Vandaag zijn Rob en ik begonnen met een van de kamers op zolder helemaal leeg te ruimen. Ik wil daar een meditatiekamertje van gaan maken. De afgelopen maanden ben ik verslapt met mediteren en visualiseren en hier ben ik afgelopen week weer volop mee begonnen. Omdat ik in de toekomst niet meer wil verslappen en de waarde ervan toch heel belangrijk vind wil ik een plekje creëren waar ik optimaal kan mediteren. De kamer is leeg, nu nog behang er af halen (er zit nog een camouflageprintstrook op van Sander die er eerst af moet, anders had ik er zo overheen gesaust), opnieuw behangen, wit schilderen en voor een wand heb ik een hele mooie fotobehang print van een bos gevonden die ik daar graag wil. Rob wordt heel blij van me (NOT) want die wordt mee aan het werk gezet. Hij wil graag dat ik mijn plekje krijg maar wordt niet vrolijk van het geklus :-)
Gisteravond ben ik toch met de vrouwen naar de Vrouwluujzitting in Geleen geweest. Ik heb me goed geamuseerd maar iedereen om je heen aangeschoten zien worden als je zelf aan de spa staat vind ik nog steeds niet lollig. Was om 23:45 thuis. Ik merk wel dat ik het er moeilijk mee heb dat ik, voor mijn gevoel, meewarig wordt behandeld door iedereen die het, zooooo liefdevol, heel erg voor me vindt dat ik weer ziek ben. En hoe meer alcohol er in de vrouwen kwam hoe heftiger ik geknuffeld en vol op de bek gekust werd haha. Vanaf volgende week maar niet meer doen, stel je voor dat ik een griepbacil meeneem naar mijn chemo's.
En verder ben ik nog steeds best wel rustig. Ben er van overtuigd dat het me gaat lukken ook deze keer weer te genezen.
O ja, nog even voor alle mensen die in de wachtstand staan om me te komen knuffelen.
Mijn verhaal is deze keer anders dan de 1e keer. De 1e keer was ik gelijk nog erg ziek door de operaties. Dat is deze keer niet het geval. Ik voel me, ondanks een steek hier en daar in mijn buik, best wel redelijk. Ik zit voorlopig niet ziek, zwak en misselijk op de bank thuis. En ik wil ook gewoon mijn leven blijven leven en heb best mijn dingen in mijn agenda staan (therapie, sporten, enz.) Daarnaast wil ik me de komende weken nog meer verdiepen in het thema voeding.
Dat komt er dus op neer dat ik geen energie en ook geen tijd heb om iedere dag 1 of 2 afspraken te gaan plannen net zoals de vorige keer.
Natuurlijk wil ik jullie graag zien en me wentelen in jullie liefde en knuffels maar dit gaat niet voor iedereen de komende week gebeuren. En ik verwacht dat ik jullie knuffels harder kan gebruiken als ik weer aan de chemolimonade ben.
Laat je hier svp niet door afschrikken. Meld je gewoon als je met me wil afspreken. Maar hou er wel rekening mee dat het iets langer kan duren voordat de afspraak gepland wordt.
En ik geniet van alle smsjes en mailtjes die ik van iedereen krijg. Maar ook hier geldt dat ik het, op dit moment, niet voor elkaar krijg iedereen gelijk te antwoorden. Graag begrip hiervoor.
Dikke kus voor iedereen!
donderdag 10 januari 2013
Uitslag scan, geen uitzaaiingen lever/longen!
Hoe rustig ik de afgelopen dagen ook door heb gebracht, vanmiddag was ik bloednerveus toen we naar het AZM reden voor de uitslag.
Kruitwagen was er helaas niet, ik werd verwacht bij dr. Kruse.
Het slechte nieuws is dat er een tumor van 7 cm is aangetroffen op mijn vaginatop, wat ik zelf al had bedacht, vandaar het bloeden. Tijdens mijn operatie 2 jaar geleden is na het wegnemen van baarmoeder en eierstokken het uiteinde van mijn vagina en het begin van mijn baarmoedermond dichtgenaaid en hierboven op is de nieuwe tumor gaan groeien. Het goede nieuws is dat er geen uitzaaiingen zijn aangetroffen op andere organen. Wel 3 kleine puntjes op het buikschort waarvan ze uitgaan dat het waarschijnlijk ook tumorpuntjes zijn.
Ze willen niet opereren omdat dit een behoorlijk zware operatie zou gaan worden met verwijderen stukje darm (hier zit de tumor aan vastgeplakt) en aanleggen van stoma.
Het behandelplan wordt 6 chemo's en dan van hetzelfde soort als de vorige keer, Carboplatin en Taxol. Het lange wegblijven van de tumor (2 jaar is lang bij eierstokkanker) is voor de geleerden een teken dat de chemo zijn werk goed heeft gedaan dus ze gaan er van uit dat dit deze keer wederom het geval zal zijn. En dan is het de bedoeling dat we met de chemo de puntjes en de tumor er weer uit gaan jassen.
Dr. Kruse heeft me wel verteld dat ik niet meer zal genezen en dat ik mezelf moet zien als chronisch ziek. Als we de kanker er nu weer uitkrijgen is het, volgens hem, wachten op de volgende keer dat het weer ergens uit breekt. Maar zolang mijn lijf de chemo goed kan verhapstukken en de periodes er tussen lang blijven heb ik dus nog wel even te gaan.
Maar......ik voel ook heel sterk een "dat zullen we nog wel eens zien". Ik ga er voor zorgen dat de kanker hierna niet meer terugkomt. Dit kan zeer incidenteel wel eens het geval zijn maar daar rekenen zij niet op. IK WEL!
We hebben tevens besloten om de chemo's niet in Sittard maar in Maastricht te gaan doen. Het voelt toch veel fijner om alle disciplines in een centrum bij elkaar te hebben. En het Multidisciplinare Team van het Maastro/AZM werkt voor ons heel erg prettig. Korte lijnen, iedereen is op de hoogte, zeer prettige mensen. Dat heb ik afgelopen weekend tijdens mijn opname weer gemerkt. het was echt fantastisch dat mijn eigen professor nachtdienst had. En mocht straks tijdens de chemo's iets misgaan dan zit ik gelijk op de plek waar ik wil zijn.
Volgende week heb ik een afspraak met de oncoloog in Maastricht en waarschijnlijk ga ik dan de week van 28 januari beginnen met de chemo. Dus ergens rond 7/8 februari gaat Stuart Little de hamster weer van stal gehaald worden. Voor degenen die nu pas inhaken, zo heet mijn pruik. Ik denk ook dat ik er nog een aan ga schaffen. Ik ben niet zo van de hoofddoeken. Ik probeer er altijd alles aan te doen om er niet ziek uit te zien, dat helpt mij enorm in het krachtig visualiseren dat ik gezond word en blijf!
Twee weken geleden liep ik in de Selexyz boekhandel in de Dominicanenkerk in Maastricht (wat een mooie boekwinkel!!) tegen een boek aan dat gekocht moest worden. Het is geschreven door Anita Moorjani. Deze vrouw lag op sterven omdat haar hele lijf vol zat met kanker, kreeg een BDE (bijna dood ervaring) en hierin precies uitgelegd hoe het de bedoeling is om je leven zo moeiteloos mogelijk te leven. Ze kreeg de boodschap terug te keren naar de aarde en deze boodschap te verspreiden. Drie weken later was haar kanker helemaal genezen! Zij geeft in samenwerking met Wayne Dyer online trainingen. Deze ga ik volgen, eens kijken wat dat me weer gaat brengen.
Daarnaast ga ik weer een afspraak maken met Henk Fransen die me 2 jaar geleden ook heel prettig begeleid heeft en ga ik me nog meer storten op de non-toxische tumortherapie mbt voeding.
Ook had ik dinsdagnacht een heel bijzondere ervaring. Voordat we gingen slapen hebben Rob en ik alle engelen, beschermengelen, Maria, overleden vaders en spirituele helers aangeroepen om hulp en steun te vragen bij ons proces. Ik heb gevraagd of ik een teken zou mogen krijgen dat ze er voor ons zijn. Die nacht werd ik om wakker, keek op mijn wekker en zag dat het 1:11 was. Ben gelijk weer in slaap gevallen. Woensdagochtend ben ik op internet gaan kijken wat 1:11 betekent: BOODSCHAP VAN DE ENGELEN. Ik geloof niet dat dit toeval kan zijn! Ik ben de afgelopen dagen ook heel goed doorgekomen, echt heel rustig en vol vertrouwen, het voelt of ik gedragen word.
Kruitwagen was er helaas niet, ik werd verwacht bij dr. Kruse.
Het slechte nieuws is dat er een tumor van 7 cm is aangetroffen op mijn vaginatop, wat ik zelf al had bedacht, vandaar het bloeden. Tijdens mijn operatie 2 jaar geleden is na het wegnemen van baarmoeder en eierstokken het uiteinde van mijn vagina en het begin van mijn baarmoedermond dichtgenaaid en hierboven op is de nieuwe tumor gaan groeien. Het goede nieuws is dat er geen uitzaaiingen zijn aangetroffen op andere organen. Wel 3 kleine puntjes op het buikschort waarvan ze uitgaan dat het waarschijnlijk ook tumorpuntjes zijn.
Ze willen niet opereren omdat dit een behoorlijk zware operatie zou gaan worden met verwijderen stukje darm (hier zit de tumor aan vastgeplakt) en aanleggen van stoma.
Het behandelplan wordt 6 chemo's en dan van hetzelfde soort als de vorige keer, Carboplatin en Taxol. Het lange wegblijven van de tumor (2 jaar is lang bij eierstokkanker) is voor de geleerden een teken dat de chemo zijn werk goed heeft gedaan dus ze gaan er van uit dat dit deze keer wederom het geval zal zijn. En dan is het de bedoeling dat we met de chemo de puntjes en de tumor er weer uit gaan jassen.
Dr. Kruse heeft me wel verteld dat ik niet meer zal genezen en dat ik mezelf moet zien als chronisch ziek. Als we de kanker er nu weer uitkrijgen is het, volgens hem, wachten op de volgende keer dat het weer ergens uit breekt. Maar zolang mijn lijf de chemo goed kan verhapstukken en de periodes er tussen lang blijven heb ik dus nog wel even te gaan.
Maar......ik voel ook heel sterk een "dat zullen we nog wel eens zien". Ik ga er voor zorgen dat de kanker hierna niet meer terugkomt. Dit kan zeer incidenteel wel eens het geval zijn maar daar rekenen zij niet op. IK WEL!
We hebben tevens besloten om de chemo's niet in Sittard maar in Maastricht te gaan doen. Het voelt toch veel fijner om alle disciplines in een centrum bij elkaar te hebben. En het Multidisciplinare Team van het Maastro/AZM werkt voor ons heel erg prettig. Korte lijnen, iedereen is op de hoogte, zeer prettige mensen. Dat heb ik afgelopen weekend tijdens mijn opname weer gemerkt. het was echt fantastisch dat mijn eigen professor nachtdienst had. En mocht straks tijdens de chemo's iets misgaan dan zit ik gelijk op de plek waar ik wil zijn.
Volgende week heb ik een afspraak met de oncoloog in Maastricht en waarschijnlijk ga ik dan de week van 28 januari beginnen met de chemo. Dus ergens rond 7/8 februari gaat Stuart Little de hamster weer van stal gehaald worden. Voor degenen die nu pas inhaken, zo heet mijn pruik. Ik denk ook dat ik er nog een aan ga schaffen. Ik ben niet zo van de hoofddoeken. Ik probeer er altijd alles aan te doen om er niet ziek uit te zien, dat helpt mij enorm in het krachtig visualiseren dat ik gezond word en blijf!
Twee weken geleden liep ik in de Selexyz boekhandel in de Dominicanenkerk in Maastricht (wat een mooie boekwinkel!!) tegen een boek aan dat gekocht moest worden. Het is geschreven door Anita Moorjani. Deze vrouw lag op sterven omdat haar hele lijf vol zat met kanker, kreeg een BDE (bijna dood ervaring) en hierin precies uitgelegd hoe het de bedoeling is om je leven zo moeiteloos mogelijk te leven. Ze kreeg de boodschap terug te keren naar de aarde en deze boodschap te verspreiden. Drie weken later was haar kanker helemaal genezen! Zij geeft in samenwerking met Wayne Dyer online trainingen. Deze ga ik volgen, eens kijken wat dat me weer gaat brengen.
Daarnaast ga ik weer een afspraak maken met Henk Fransen die me 2 jaar geleden ook heel prettig begeleid heeft en ga ik me nog meer storten op de non-toxische tumortherapie mbt voeding.
Ook had ik dinsdagnacht een heel bijzondere ervaring. Voordat we gingen slapen hebben Rob en ik alle engelen, beschermengelen, Maria, overleden vaders en spirituele helers aangeroepen om hulp en steun te vragen bij ons proces. Ik heb gevraagd of ik een teken zou mogen krijgen dat ze er voor ons zijn. Die nacht werd ik om wakker, keek op mijn wekker en zag dat het 1:11 was. Ben gelijk weer in slaap gevallen. Woensdagochtend ben ik op internet gaan kijken wat 1:11 betekent: BOODSCHAP VAN DE ENGELEN. Ik geloof niet dat dit toeval kan zijn! Ik ben de afgelopen dagen ook heel goed doorgekomen, echt heel rustig en vol vertrouwen, het voelt of ik gedragen word.
maandag 7 januari 2013
Even rust!
Lieve, lieve vrienden!
Ik word op dit moment, na de berichtgeving over het slechte nieuws, overstelpt met telefoontjes, sms-en, mailtjes en verzoeken om me gelijk te komen knuffelen. Ik geniet van de aandacht en alle liefde maar ik trek het even niet. Geef ons deze week even de tijd en rust om dit zelf weer op een rij te krijgen. Donderdagavond weten we meer over het behandelplan. Ik zal het vrijdagochtend gelijk bloggen. En dan vind ik het heel fijn als jullie vanaf volgende week contact met me op willen nemen om iets af te spreken? Dank, dank, dank en dikke kus!
Ik word op dit moment, na de berichtgeving over het slechte nieuws, overstelpt met telefoontjes, sms-en, mailtjes en verzoeken om me gelijk te komen knuffelen. Ik geniet van de aandacht en alle liefde maar ik trek het even niet. Geef ons deze week even de tijd en rust om dit zelf weer op een rij te krijgen. Donderdagavond weten we meer over het behandelplan. Ik zal het vrijdagochtend gelijk bloggen. En dan vind ik het heel fijn als jullie vanaf volgende week contact met me op willen nemen om iets af te spreken? Dank, dank, dank en dikke kus!
Slecht nieuws! De kanker is terug!
Vorige week heb ik weer eens uitgebreid geblogd en vertelt dat ik vandaag, 7 januari, een afspraak had gepland bij mijn professor Kruitwagen vanwege een raar gevoelletje bij mijn endeldarm.
Echter afgelopen zaterdagnacht ben ik in het ziekenhuis beland vanwege heftige vaginale bloedingen.
Deze bloedingen zijn vrijdagochtend in geringe mate begonnen maar werden steeds erger. Rob was met zijn zonen op wintersport, ik heb hem niets laten weten omdat ik hem ongestoord wou laten genieten van zijn vakantie. Rob was zaterdag om 18 uur thuis en vanaf dat moment werden de bloedingen steeds erger. Rob vond het zo verontrustend (en achteraf had hij gelijk) dat hij een afspraak bij de nightcare in Heerlen heeft gemaakt om middernacht. We waren om 23.45 aanwezig en vanwege de drukte pas om 02.00 uur aan de beurt. De huisarts vond het er ook niet goed uitzien en heeft me gelijk doorgestuurd naar de gynaecoloog. Omdat ik behandeld word in het AZM in Maastricht hebben we ons daar naar toe laten verwijzen. En maar goed ook want mijn professor Kruitwagen had zelf nachtdienst. Hij heeft me onderzocht, een enorme bloedprop er uit gehaald en gelijk opgestuurd voor een kweek en de boodschap gegeven dat het er naar uit ziet dat de kanker weer terug is. Ik ben opgenomen en lag om 04:00 uur op de afdeling. Rob is toen naar huis gegaan, we konden echter beiden niet slapen en hebben om 06:00 uur nog met elkaar gewhatsappt. Uiteindelijk heb ik van 06:00 tot 08:00 geslapen.
Gisteren, zondag, heeft Rob de 1e kring gebeld en zijn gelijk de eersten op visite gekomen, iedereen in shock door het slechte nieuws.
Ik heb gisteren zelf ook een hele emotionele dag gehad. Heb het hele scala aan emoties langs zien komen: boosheid, verdriet, wanhoop, strijdbaar, gelachen en veel gehuild.
Gisteravond naar Penoza en Divorce gekeken en daarna de hele nacht als een roosje geslapen (had een nacht in te halen :-).
Vanochtend om 09:00 uur opgehaald voor een CT-scan. Had het moeilijk toen ik de scan in werd geschoven. Verschillende déjà-vus van 2 jaar geleden kwamen langs.
Daarna is de tampon (1,5 meter gaas) die zaterdagnacht in mijn vagina in is gebracht om het bloeden te stelpen er uit gehaald en de blaaskathether verwijderd. Ook slik ik sinds zaterdagnacht medicatie ter bevordering van de stolling van het bloed.
Als het bloeden tot menstruatieniveau terug was gekomen zou ik vanmiddag naar huis mogen. En dit is het geval, ik word gelukkig vanmiddag ontslagen. Rob is rond half 4 hier en dan keren we terug huiswaarts.
Donderdagmiddag zijn alle uitslagen van kweek en scan binnen, bestudeerd en besproken in het oncologisch team en dan zal ik het behandelplan te horen krijgen. Kruitwagen heeft al aangegeven dat ik waarschijnlijk weer aan de chemo zal moeten.
Gisteren was ik in alle staten. Weer aan de chemo voelt als een horrorfilm. Daarnaast weet ik dat een recidief eierstokkanker geen goed teken is. Op het moment dat het terugkomt is de kans bijna nihil dat je het voorgoed wegkrijgt. Ik hou me op dit moment vast aan het verhaal van een vriendin van vrienden die al 12 jaar eierstokkanker heeft. Het is bij haar 4x teruggekomen maar ze is nu al weer 3 jaar schoon.
Kortom.......life is wederom what happens to me. Wat ziet het er ineens weer anders uit. Ik ben vandaag wel weer rustig en erg in het NU. We zullen stap voor stap wel gaan zien wat het leven nu weer allemaal voor me in petto heeft. Ik vind het wel heel erg jammer dat ik voorlopig even moet stoppen met mijn eigen bedrijf. Ik was op het punt aangekomen dat mijn website bijna klaar is (hij wordt waanzinnig mooi en goed), om flink te gaan netwerken en de eerste handel binnen te gaan halen. Vanochtend stond een kennis van mij op mijn voicemail om een afspraak te maken voor een intake voor een opdracht. Voorlopig dus niet.
Ik zal vrijdag berichten hoe het behandelplan er uit zal gaan zien.
Echter afgelopen zaterdagnacht ben ik in het ziekenhuis beland vanwege heftige vaginale bloedingen.
Deze bloedingen zijn vrijdagochtend in geringe mate begonnen maar werden steeds erger. Rob was met zijn zonen op wintersport, ik heb hem niets laten weten omdat ik hem ongestoord wou laten genieten van zijn vakantie. Rob was zaterdag om 18 uur thuis en vanaf dat moment werden de bloedingen steeds erger. Rob vond het zo verontrustend (en achteraf had hij gelijk) dat hij een afspraak bij de nightcare in Heerlen heeft gemaakt om middernacht. We waren om 23.45 aanwezig en vanwege de drukte pas om 02.00 uur aan de beurt. De huisarts vond het er ook niet goed uitzien en heeft me gelijk doorgestuurd naar de gynaecoloog. Omdat ik behandeld word in het AZM in Maastricht hebben we ons daar naar toe laten verwijzen. En maar goed ook want mijn professor Kruitwagen had zelf nachtdienst. Hij heeft me onderzocht, een enorme bloedprop er uit gehaald en gelijk opgestuurd voor een kweek en de boodschap gegeven dat het er naar uit ziet dat de kanker weer terug is. Ik ben opgenomen en lag om 04:00 uur op de afdeling. Rob is toen naar huis gegaan, we konden echter beiden niet slapen en hebben om 06:00 uur nog met elkaar gewhatsappt. Uiteindelijk heb ik van 06:00 tot 08:00 geslapen.
Gisteren, zondag, heeft Rob de 1e kring gebeld en zijn gelijk de eersten op visite gekomen, iedereen in shock door het slechte nieuws.
Ik heb gisteren zelf ook een hele emotionele dag gehad. Heb het hele scala aan emoties langs zien komen: boosheid, verdriet, wanhoop, strijdbaar, gelachen en veel gehuild.
Gisteravond naar Penoza en Divorce gekeken en daarna de hele nacht als een roosje geslapen (had een nacht in te halen :-).
Vanochtend om 09:00 uur opgehaald voor een CT-scan. Had het moeilijk toen ik de scan in werd geschoven. Verschillende déjà-vus van 2 jaar geleden kwamen langs.
Daarna is de tampon (1,5 meter gaas) die zaterdagnacht in mijn vagina in is gebracht om het bloeden te stelpen er uit gehaald en de blaaskathether verwijderd. Ook slik ik sinds zaterdagnacht medicatie ter bevordering van de stolling van het bloed.
Als het bloeden tot menstruatieniveau terug was gekomen zou ik vanmiddag naar huis mogen. En dit is het geval, ik word gelukkig vanmiddag ontslagen. Rob is rond half 4 hier en dan keren we terug huiswaarts.
Donderdagmiddag zijn alle uitslagen van kweek en scan binnen, bestudeerd en besproken in het oncologisch team en dan zal ik het behandelplan te horen krijgen. Kruitwagen heeft al aangegeven dat ik waarschijnlijk weer aan de chemo zal moeten.
Gisteren was ik in alle staten. Weer aan de chemo voelt als een horrorfilm. Daarnaast weet ik dat een recidief eierstokkanker geen goed teken is. Op het moment dat het terugkomt is de kans bijna nihil dat je het voorgoed wegkrijgt. Ik hou me op dit moment vast aan het verhaal van een vriendin van vrienden die al 12 jaar eierstokkanker heeft. Het is bij haar 4x teruggekomen maar ze is nu al weer 3 jaar schoon.
Kortom.......life is wederom what happens to me. Wat ziet het er ineens weer anders uit. Ik ben vandaag wel weer rustig en erg in het NU. We zullen stap voor stap wel gaan zien wat het leven nu weer allemaal voor me in petto heeft. Ik vind het wel heel erg jammer dat ik voorlopig even moet stoppen met mijn eigen bedrijf. Ik was op het punt aangekomen dat mijn website bijna klaar is (hij wordt waanzinnig mooi en goed), om flink te gaan netwerken en de eerste handel binnen te gaan halen. Vanochtend stond een kennis van mij op mijn voicemail om een afspraak te maken voor een intake voor een opdracht. Voorlopig dus niet.
Ik zal vrijdag berichten hoe het behandelplan er uit zal gaan zien.
Abonneren op:
Posts (Atom)