Vandaag teruggekomen van weekje kamperen op de Veluwe en de vlag eindelijk echt uitgehangen!

Rob en ik zijn een weekje gaan kamperen op de Veluwe om eens lekker uit te waaien en bij te tanken. Dat is gelukt. Veel gefietst, lekker gegeten, genoten van natuur en dieren (er was een kinderboerderij op de camping, heb bijna dagelijks met een klein zwart babybokje in mijn armen rondgelopen). Heeft me erg goed gedaan. Het weer was wisselvallig, gisteren hebben we de hele dag zon gehad, daarvoor afwisselend zon en regen. Heb het wel gehad met het (nog steeds) niet hebben van haar. Mutsje op, mutsje af, hamster op, hamster af. Eergisteren liepen we door het bos en werden overvallen door een regenbui. Heb Stuart Little afgezet en heerlijk met mijn kaal kopje door de regen gelopen, wat een super gevoel! Waar het haar 2 weken geleden al begon te groeien en ik heel blij was, ben ik iets te enthousiast geweest. Het gaat echt heel langzaam en niet overal, op plekken zitten al wat zwarte haartjes maar op andere plekken groeit alleen nog dons. En mijn wenkbrauwen zijn ook nog minimaal. Er groeien wel haartjes tussen maar ook nog niet allemaal. Maar dat mag de pret niet drukken, ik voel me verder wel heel goed en heb het gevoel dat ik beter ben ook goed vast kunnen houden. Bij thuiskomst heb ik dan ook eindelijk de vlag echt uitgehangen!!!!!!!!

Volgende week woensdag vertrek ik voor een week naar mijn familie in Italie. Rob blijft thuis en ik ga iedereen zien in bella Italia. Mijn tante en neef uit Engeland zijn er, mijn moeder is er dan ook, en mijn tantes, oom en neven en nichten in Italie zijn er vanzelfsprekend. Wordt kleine familie reunie dus. Ze staan te popelen om me te zien en knuffelen en zijn uiteraard benieuwd hoe het met me is. Mijn Italiaanse tante heeft zelfs een waarzegster opgezocht een paar maanden geleden om te horen hoe het met me af zou lopen (goed dus!). Heb er wel om moeten lachen, wist helemaal niet dat zij hier open voor staat.

Verlost van de dubbel-j stent en opgelucht!

Vanochtend in ziekenhuis Sittard geweest. Bloed geprikt, voorlopig laatste afspraak bij Peters gehad. Gesproken over het vochtverlies 3 weken geleden en heeeeel erg gerustgesteld. Het kan alleen maar urine geweest zijn want na het verwijderen van baarmoeder/eierstokken is de buikholte afgesloten. Peters heeft mijn buik nog beklopt en bevoeld en hij voelt echt helemaal goed. Bloedwaarden waren ook prima.

Daarna in de auto naar AZM Maastricht om de stent tussen mijn nier en blaas te verwijderen. Was vanochtend toch wel gespannen maar toen ik eenmaal in de stoel lag helemaal niet meer. Dr. Marcelissen (prettige arts trouwens) heeft de stent verwijderd. Wat gaaf was, was dat we op een groot scherm mee konden kijken hoe de grijper met het cameraatje mijn plasbuis in ging, de blaas vond en daarna gelijk de stent, het grijpertje de stent vastgreep en er zo uit trok. Ik heb er bijna niets van gevoeld, het ging bijna pijnloos. Heb de stent mee naar huis gekregen :-).

Daarna nog 4 buisjes bloed laten prikken voor het genetisch onderzoek.

Had een huilmoment toen we klaar waren bij Urologie. Heb nu echt alles gehad en voor het eerst ook echt het gevoel dat ik beter ben. Ben zooooooo opgelucht! De vlag kan uit en de champagne mag knallen!!!!!!!!