Niet helemaal lekker. Goed dat chemo week is uitgesteld.

Heb het al een paar dagen heel erg koud, krijg de kachel niet opgewarmd. En vanochtend bij de fysio na een half uur moeten stoppen omdat ik sterren zag. Daarnaast al een week aan het snotteren en beetje aan het hoesten. Merk dat het na chemo 3 langer duurt voordat ik weer helemaal terug ben. Het voelt dus echt helemaal ok dat de chemo een week is uitgesteld. En bij chemo 4 wordt de dosis ook verlaagd zodat ik de volgende keer niet weer het risico loop dat de bloedwaarden niet ok zijn.

Bloedplaatjes niet terug op normaal. Chemo 4 week uitgesteld!

Vanochtend bloed prikken en controle bij dr. Peters. Mijn bloedplaatjes waren nog niet genormaliseerd en mijn chemo is een week uitgesteld. Volgende week woensdag weer bloed prikken en controle en donderdag chemo als alles dan wel ok is. Ik was hier totaal niet op voorbereid want ik voel me verder goed. Heb even gebaald want ik wil alles graag zo snel mogelijk achter de rug hebben. Daarnaast heb ik mijn hele agenda ingericht op mijn goede weken. Dus alle controle loslaten en weer in de overgave. Dit lukte me heel snel want:
- nu heb ik zomaar, met dit weer, een goeie week extra
- heb ik de komende dagen dus geen enkele afspraak omdat mijn agenda leeg was ivm de chemo en kan ik lekker in de tuin, in de zon met een boek
- kan ik zondag gewoon mijn parelloopmaatjes aan gaan moedigen
- kan ik weer wat extra oefenen in acceptatie en overgave, hahahaha.

Moet wel wat afspraken verzetten maar ook daar heb ik de komende dagen ruimschoots de tijd voor (in de tuin in de zon).

Controle bij gynaecoloog Sittard. Supergoed nieuws!!!!!

Vanochtend was ik bij dr. Haest, mijn gynaecoloog in Sittard. Hij heeft me helemaal onderzocht, in- en uitwendig. Gevoeld, gekeken en een echo van binnenuit en buitenaf. Alles zag er perfect uit! Hij kon niets geks meer vinden, ook geen vocht meer in mijn buik. Toen ik me weer had aangekleed zat hij achter zijn computer en keek nog even naar mijn laatste bloeduitslagen. 3 weken geleden is ook mijn CA125 geprikt, dit zijn de tumormarkers. De uitslag stond in de computer: 9. Ik zei tegen Haest dat dit laag was. Wat laag, zei hij, het is extreem laag! Dit betekent dat ik helemaal schoon ben, dat er in mijn lijf geen actieve kankercellen meer te vinden zijn en dat de chemo dus goed aanslaat!!!!! Ik ben naar mijn auto gelopen en heb daar heel hard zitten te huilen. Tranen van geluk!
Toen ben ik naar Sittard gereden en heb mezelf verwend met nieuwe kleren.

Wat een geweldig nieuws! En mijn vertrouwen dat ik bij de 30% ga horen waarbij eierstokkanker niet meer terug komt was al groot, maar nu nog veel groter.

Morgen gaan Rob en ik naar de sauna, gaan we dit goede nieuws vieren!!!!!!!

Lang niets op blog geschreven. Is een goed teken :-)

Ik zag zojuist dat ik al sinds vorige week woensdag niet meer op mijn blog heb geschreven. Meestal betekent dit dat ik er niet goed aan ben, maar deze keer betekent het dat ik er erg goed aan ben. Ben zo lekker bezig geweest dat ik geen tijd heb genomen om te schrijven.

Daarom nu enkele highlights:
Heb lekker gezwommen en mijn intake gehad bij Fysio Stofberg. Ik word begeleid door een oncologisch fysiotherapeute, Kirsten. Een leuk mens waar ik een goede klik mee heb. Deze week ga ik 3x terug, krijg ik nog een krachtmeting en ga ik beginnen met mijn sportplan op maat.
We zijn met vrienden in het kader van de week van het restaurant wezen eten bij Pirandello in Landgraaf. Erg gezellig en erg lekker.
Vrijdagochtend heb ik de patio opgeruimd. Omdat ik rond oktober vorig jaar al erg veel pijn had in buik en rug zijn alle bloemen op de patio blijven staan. Ik liep me daar al maanden aan te storen en vrijdag heb ik alles in etappes opgeruimd. Eerst de verdorde bloemen uit de bakken, 15 minuten rust. Daarna de potgrond half uit de bakken, 15 minuten rust. Daarna de patio helemaal schoon gebezemd. Daarna moe maar voldaan op het bankje. Heel blij dat ik weer de energie en de kracht heb om dit soort dingen aan te pakken. En alles staat nu klaar om weer gevuld te worden met nieuwe bloemen, heerlijk!
Zaterdag met een vriendin naar de St. Joep markt in Sittard. Stralend weer, heerlijk paar uurtjes geslenterd.
Gisteren gewandeld op de hei. Half uur heen, drankje op terras, half uur terug. Rik (oudste zoon Rob) en zijn vriendin Mijke zijn gezellig meegegaan. Ook dit ging goed. Alleen bergop is killing. Dit moet ik echt stapje voor stapje doen en dan ben ik net een hijgend hert.
Kortom, Lizzi is goed bezig. Zo lang ik mijn rustmomenten tussendoor inbouw op het bankje gaat het prima. Ben wel 'a-svonds erg moe en lig dan vaak te slapen op de bank of vroeg in bed.
En het is niet allemaal horia gloria, ik heb nog wel mijn restklachten na de chemo. Pijnsteken in milt en lever, mijn hart voelen kloppen in mijn slapen, nog steeds last van mijn blaas (als ik 's-nachts wakker word omdat ik moet plassen moet ik ook gelijk gaan anders loopt het er gewoon uit en is mijn broek nat. Is al 2x gebeurd). Ik ga deze week bij de gynaecoloog bespreken dat ik wil dat ze de stent die nog steeds in mijn urineleider zit er uit halen, volgens mij heb ik daar de blaasklachten van. Daarnaast heb ik donderdag een enorme huilbui gehad. Ik was naar de bieb geweest om nieuwe voorraad boeken te halen en had een boek van een Belgische mevrouw meegenomen die schrijft over haar kanker en chemo. In het voorwoord, geschreven door een arts, stonden de volgende zinnen: "Artsen kennen de nevenwerkingen van chemo, althans theoretisch. Ik dacht dat het met die nevenwerkingen uiteindelijk wel meeviel, dat we over het nodige arsenaal beschikken om het allemaal 'draaglijk' te maken. Na het lezen van dit boek denk ik daar anders over. Chemotherapie overstijgt soms het verdraagljke en het vergt bijzonder veel wilskracht, levenslust en moed om steeds opnieuw terug te vechten. Elke arts die met kankerpatienten werkt, zou dit boek moeten lezen om een beter idee te hebben van wat de patient te verwerken heeft". Deze regels kwamen vol bij mij binnen. Wat het mij vooral bracht was herkenning en erkenning. En het bracht me vol in mijn pijn en verdriet. Af en toe heb ik zo van die momenten, dat ik me ten volste realiseer en voel in welke situatie ik terecht ben gekomen en hoe zwaar de chemo's zijn. Als ik me na een kleine week doffe ellende weer helemaal goed voel ben ik dat ook weer zo vergeten en ben ik weer positief, blij en happy. Maar de vrijdag na de chemo (zwaarste dag) huil ik en ben ik boos en kribbig.

Deze week ook nog een goede week, het kan niet op :-) En dan ook nog zo veel zon. Ik ben vaak ook zo ontzettend dankbaar dat ik ondanks alle narigheid er ook zo van kan genieten als ik me weer goed voel en dan zo kan bijtanken om me weer voor te bereiden op de volgende kuur.

O ja, en Rob heeft zich vorige week een nieuwe motor gekocht. We zijn een paar jaar geleden allebei gestopt met motorrijden omdat we eerst zelf een paar kleine ongelukjes hadden gehad en daarna, tijdens een motorweekend met een grote groep, een van onze mede motorrijders dodelijk is verongelukt. De laatste maanden liet Rob vaak vallen dat hij het motorrijden toch heel erg mist en heel graag weer een motor zou willen kopen. Ik heb me met hand en tand verzet, "ik wil het niet, ik wil het niet, ik wil het niet". Ik vind het doodeng! Maar 2 weken geleden kwam het punt dat ik mezelf niet meer in de spiegel aan kon kijken. Rob en ik hebben namelijk de overtuiging dat je in een relatie je partner nooit mag verbieden om iets te doen en dat je elkaar (op vreemdgaan na :-)) alle ruimte moet geven om te kunnen doen waar je gelukkig van wordt. En dat was ik niet aan het doen!!!! Dus ik heb hem dit verteld en gezegd dat, ondanks dat ik het doodeng vind, ik hem niet meer in de weg wil staan. Binnen een week heeft hij zijn nieuwe motor gevonden en hij is helemaal blij (en ik daardoor ook wel weer, haha).

Ik voel me weer helemaal goed!

Gisteren voelde ik me al weer een stuk beter. Gisterochtend wezen zwemmen in Hoensbroek. Wel zo stom geweest om mijn chloorbrilletje heel hard op mijn open oog te ploppen dus de hele dag last gehad van een pijnlijk en tranend oog maar dat was vanochtend gelukkig weer over. Gistermiddag heeft Kitty me thuis opgehaald en me naar Sittard gereden waar we heerlijk op het terras in de zon hebben gezeten. Gisteravond heb ik Rob voorgesteld om samen naar het Patronaat in Heerlen te gaan waar een voorstelling van Ivo Rosbeek (Brunssumse jong geloof ik) Solo was. Hele gezellige avond gehad samen. Vanochtend visite gehad, vanmiddag wel paar uur liggen te slapen op de bank. Ik merk wel dat mijn energieniveau na iedere chemo nog minder wordt, er blijft qua conditie echt niets meer van me over. Maar.......daar wordt ook aan gewerkt want Stichting Tegenkracht is in actie gekomen (na lichtelijk aandringen en ongeduld van mijn kant) en ik heb zo meteen om 17:00 uur mijn intake bij Fysio Stofberg in Brunssum om te gaan werken aan het maatplan om mijn conditie en spierkracht weer op te gaan vijzelen. Mijn focus wordt om in september weer dusdanig aangesterkt te zijn dat ik dan weer kan beginnen bij mijn Parellooprunners en via Start to Run binnen 6 weken weer aan kan haken bij mijn hardloopmaatjes.

Terugvalletje!

Gisterochtend ging het goed. Rob en ik zijn op de fiets gestapt om naar het zwembad te fietsen (1,5 km) om daar baantjes te gaan trekken. De heenweg ging prima, lekker bergaf. Het zwemmen in het zwembad in Brunssum viel erg tegen. Het was heel erg druk. Blijkbaar willen meer mensen op zondagochtend om 10 uur bewegen. Baantjes trekken was moeilijk, ik moest constant uitwijken voor mede zwemmers. Na 45 minuten gestopt en weer naar huis gefietst. Dit viel tegen. Ondanks dat Rob me praktisch de hele weg bergop heeft getrokken en geduwd was ik kapot toen ik thuiskwam. Ben gelijk op de bank geploft en daar tot 's-avonds niet meer afgekomen. 's-Avonds bij de zus van Rob gaan eten met de hele familie. De ouders van mijn zwager waren na 3 maanden terug uit Spanje en er ook gezellig bij. Heb goed kunnen eten, Thais eten van de Thai uit Brunssum, heerlijk vers klaargemaakt, en het was erg gezellig met zijn allen. Vannacht redelijk geslapen, ben paar keer moeten opstaan vanwege diarree. Deze diaree werd vanochtend steeds erger en daarbij voel ik me erg brak. Dit is wel een tegenvaller, vorige keer ging het steeds een stapje beter naar gelang de dagen na de chemo voorbij gingen, nu heb ik echt een terugval. Maar ik wind me er niet over op, ik geef er aan toe, jaja ik heb het geleerd :-). Heb mijn bezoek voor vanmiddag afgezegd en ga me rustig houden op het bankje. Onze bank en ik hebben wel een innige relatie gekregen de afgelopen tijd.

3e dag na chemo 3. Minder heftig dan chemo 2. Het gaat naar omstandigheden goed!

Afgelopen nacht redelijk geslapen. Vanaf een uur of 4 wakker gelegen en tijd gevuld met geleide meditaties. Mijn lijf is toch weer flink pijn gaan doen. Vooral de botten in mijn benen (knieën), rug en borstkas. Daarnaast steken in organen in middenrif.
Maar vanochtend ging het best wel. Ben opgestaan, heb lekker gedoucht. We zijn naar de markt gelopen en dat ging prima. Af en toe tussendoor op bankje of muurtje gaan zitten rusten in de zon, heeeeerlijk, de lente komt er aan!! Genieten! De duizeligheid valt deze keer heel erg mee en dat maakt dat chemo 3 al met al minder heftig is dan chemo 2. Als ik deze trend vast houd geeft me dat goede moed voor de laatste 3 chemo's.
Boodschappen gedaan, kopje koffie gedronken, nog even wat gedronken in ons stamcafe waar ik de laatste maanden minimaal te vinden ben geweest. Vanmiddag paar uurtjes op de bank gerust, zojuist samen met Rob gekookt en lekker gepeuzelt. Het eten blijft me goed smaken dat is ook al winst!
Vandaag mijn voornemen om te bewegen dus ook kunnen uitvoeren. Morgenochtend van plan om te gaan zwemmen.

2e dag na chemo 3.

Het lijkt deze keer minder heftig te zijn dan chemo 2. Mijn gezicht en wangen branden wel weer heel erg, maar de pijn aan mijn botten is aanzienlijk minder tot nu toe. Ook kan ik gewoon blijven eten wat de vorige keer niet zo was, toen heeft mijn eetlust me een paar dagen in de steek gelaten. Verder wel brak en minder energie. En steken en kleine pijntjes in mijn ingewanden en organen, maar ik ga er van uit dat de chemo dan opruimt wat nog opgeruimd moet worden. Ik zou dus eigenlijk blij moeten zijn maar het is allemaal zo tegenstrijdig, ik kan het even niet. Heb net een flinke pot gejankt in Rob's armen, wat is het toch een heftig verhaal dit! Iedere keer als ik me weer helemaal goed voel krijg ik een infuus chemo en word ik weer ziek gemaakt. En waar ik gisteren het glas nog half vol zag omdat ik al op de helft ben, zie ik het glas vandaag half leeg, deze hel nog 3x! Het lukt Mrs. Positivo even niet vandaag, morgen vast wel weer!

1e dag na chemo 3.

Vanochtend van 08:30 tot 09:30 baantjes getrokken. Ging prima en was heerlijk. Heb ingeschreven voor iedere dinsdag en donderdag maar wil tijdens de 1e week na de chemo iedere dag gaan. Dus morgen, zondag, maandag en woensdag ook. Zondag moet ik wel naar de Bronspot want Hoensbroek is dicht op zaterdag en zondag. Zaterdag zwemmen compenseren met wandelen. Ga deze keer echt proberen mijn brakheid niet te laten prevaleren en me bij elkaar te rapen en te blijven bewegen. O ja, wat roep ik zelf altijd over iets proberen! Je doet het wel of je doet het niet! Nu sla ik mezelf maar even om de oren met mijn eigen wijsheden, haha.

De rest van de ochtend thuis een beetje gerommeld. Mijn lijf even goed verwend, ingesmeerd, gezichtsmasker en daarna bolletje dik met creme ingesmeerd. Ik merk wel dat de chemo een flinke impact heeft op mijn huid, het wordt allemaal steeds droger. Gelukkig ben ik wel van de smeerderige, nu gewoon nog wat meer dan normaal smeren.
Daarna beetje met de was bezig geweest. Goed gegeten, ben totaal niet misselijk. Neem wel mijn medicatie tegen misselijkheid preventief. Vanmiddag begon het wangenbrandritueel, is nu (21:00 uur) in volle hevigheid bezig. Vanmiddag is de verpleegkundige langs geweest om de Neulasta injectie te zetten. Ben benieuwd wat de impact deze keer is en of mijn botten weer zo'n pijn gaan doen. Vorige keer had ik nu al last van mijn botten, deze keer merk ik nog niets. Ik ga het wel merken vannacht, heb besteld dat ik er deze keer minder last van ga krijgen. Heb me vanmiddag rustig gehouden, beetje gebankt en gelezen. Van half 17 tot half 19 geslapen.

Angelica is nog even langs geweest vanmiddag. Ze is eerder van wintersport teruggekomen omdat haar vriendin Astrid afgelopen zaterdag overleden is aan kanker en vandaag wordt gecremeerd. Ik ken Astrid niet persoonlijk maar Angelica en ik hebben veel over haar gesproken de afgelopen maanden omdat Angelica 2 vriendinnen met kanker had en zij het heel interessant vond om te zien hoe verschillend wij met ons ziek zijn omgingen. Ik heb maandagochtend gehoord dat Astrid was overleden en ben er wel even goed van uit mijn huisje geweest. Wat voor mij heel confronterend was, was het besef dat het ook wel eens niet goed zou kunnen gaan. Ik ben zo bezig met positief zijn en er van uit te gaan dat bij mij alles goed komt dat dit besef er even helemaal in dreunde. Heb er een flinke pot om gejankt en toen ging het wel weer. Ben wel heel blij dat ik Angelica vandaag voor de crematie nog even heb gezien, gesproken en geknuffeld.

Rob is laat thuis vanavond. Kan ik lekker tvkijken wat ik wil :-). Zit op dit moment midden in Wie is de Mol. Ik denk nog steeds dat het Patrick is!

Morgen het vervolg van mijn dagen na de chemo.

Dag van chemo 3.

Chemo 3 is probleemloos verlopen. Om 10 uur infuus praktisch pijnloos geprikt door mijn persoonlijke meesterprikker Kirsten. Eerst zak om te spoelen, daarna zak medicijn tegen misselijkheid waar ik heel erg duf en moe van word, daarna half uur chemo 1 carboplatin, daarna spoelen, daarna 3 uur taxol, daarna spoelen. Van 13:30 tot 14:30 weer voetreflexzone behandeling gehad bij Paula. Dit is echt zo fijn, dat dat kan op de afdeling zelf achter 2 mooie schotten. Is zo heerlijk ontspannend en goed om het verwijderen van de afvalstoffen op gang te brengen. Mijn buddy Robbie heeft me weer terzijde gestaan. Ik merk wel dat ik de dag van de chemo en ook na de chemo erg prikkelbaar ben. Dit had ik vorige keer en nu dus weer. Zo'n gevoel van....laat me maar even met rust.
Daarna richting Brunssum, eerst nog even wat boodschappen gedaan en nog even wat gewandeld daarna naar huis rusten, om 17:30 gegeten bij mijn schoonmoeder en nu op de bank. Voel me nog goed, ben wel zoals altijd heeeeeeeel erg moe. Paula heeft me wederom aangeraden om, hoe brak en moe ik me ook voel, te blijven bewegen. Ik wil dan ook morgenochtend om 08:30 gaan zwemmen in het warme bad in Hoensbroek.
En ik heb nu coolpacks in huis voor als mijn wangen weer gaan gloeien. I am prepared!!!

Kadootje!

Vanochtend naar Orbis gereden om bloed te laten prikken en te laten checken of chemo 3 morgen plaats kan vinden. Ik trof een bloedprikmevrouw die me nog niet eerder geprikt heeft. Normaal wordt er snel geprikt en dat was het dan, deze dame knoopte een gesprek met me aan. Ze vroeg me of ik veel was afgevallen. Verbaasd antwoordde ik van ja. Ja, dat zag ze in mijn gezicht. En ze zag ook dat ik veel mee had gemaakt de laatste tijd en dat ik een heftige tijd doormaakte. Met grote ogen keek ik haar aan, hoe wist zij dit allemaal. Ik vertelde haar dat ik inderdaad zware tijden heb gehad met operaties, chemo's en een ziekenhuisopname. Maar dat ik er nog steeds heel positief in zit en dat alles goed komt. Ze legde een hand op mijn arm en zei dat ik goed bezig was. Weer verbazing bij mij. Ik vroeg haar op basis waarvan ze dit zei. Haar antwoord: "je ogen glinsteren en stralen een enorme energie uit, daar zie ik aan dat je goed bezig bent". Ik kreeg tranen in mijn ogen van zoveel lieve woorden. Ik heb haar bedankt en vertelt dat haar woorden me enorm steunen. Soms komt er zomaar een kadootje op je pad!!

Voel me vandaag zo wie zo heel erg gelukkig! Het is geweldig weer, mijn bloedwaarden waren weer helemaal op peil, dus chemo 3 kan doorgaan, heb een heerlijke carnaval gehad, een hele fijne week, heb een geweldig lieve man, heel veel lieve mensen om me heen, voel heel veel liefde in mijn leven. Op dit moment in het NU laaf ik me hierin en ben ik gelukkig!

Verslag van de fijne week!

Heb echt een perfecte week achter de rug! Ben gaan zwemmen, heb me laten masseren, mijn voetjes laten verzorgen bij de pedicure. Donderdag naar mijn werk geweest en koffie gedronken met mijn collega's. Vond het heel erg fijn om iedereen weer te zien!

Vrijdagavond was het de bedoeling dat Rob en ik naar de sleuteloverdracht in Brunssum zouden gaan. We zijn eerst gezellig met zijn 2tjes uit gaan eten. Toen ik thuis op de bank zat kwam de inzinking. De sleuteloverdracht daarom maar voorbij laten gaan. Zaterdag naar de kinderoptocht gaan kijken en daarna de kroeg in. Het van 14 tot 2130 volgehouden. Wel op spa blauw en appelsap en veel op een kruk gezeten maar me enorm goed geamuseerd. Vele vele knuffels ontvangen en uitgedeeld aan vrienden en kennissen die het fijn vonden dat ik er was.
Zondag een rustdag genomen. Rob en Victor waren samen op pad. Ben bij mijn moeder in Born naar de optocht gaan kijken en verder lekker gebankt en uitgerust.
Vandaag naar de grote optocht in Brunssum. Om 1 uur op pad, om 1730 helemaal klaar. Rob heeft me naar huis gebracht en me gevoederd haha. Heb me lekker afgeschminkt, warme kleren aangetrokken, de haard aangemaakt en zit nu moe maar voldaan op de bank. Rob is nog een uurtje terug carnavallen. Ik heb genoten de afgelopen week.

Morgenochtend bloed prikken en als alle waarden ok zijn, woensdag mijn 3e chemo. Zie er erg tegenop, heb er echt helemaal geen zin in. Maar ben al bijna op de helft!!!!!

Fijne week!!

Hallo iedereen!
Ik ben blij! De zon schijnt, ik voel me goed en kan doen wat ik wil.
Gisteren mijn sportmedische keuring gehad in Maastricht. Heb me het licht uit de ogen gefietst. Mijn conditie is slechter dan gemiddeld bij dames van 60. Dit wist ik natuurlijk al, 3 maanden voornamelijk liggen en rusten is me niet in de koude kleren gaan zitten. Ook werd er een ruisje op mijn hart gehoord. Daarom moet ik eerst nog naar de cardioloog voordat er een sportplan op maat gemaakt kan worden. Vond het wel een beetje raar dat dit ruisje nu pas gehoord wordt. Mijn hart is de afgelopen maanden zo vaak beluisterd. Ik heb gevraagd of ik wel al mag zwemmen want ik wil niet nog langer wachten met bewegen. Dat mocht. Heb gisteren dus gelijk contact gezocht met Adelante, de Lucas Stichting in Hoensbroek. Zij hebben namelijk een zwembad met water van 31 graden. Mij is dit aangeraden omdat je lichaamstemperatuur door de chemo's daalt en zwemmen in een normaal zwembad kan zorgen voor koude rillingen. Vanochtend gelijk gaan zwemmen. Heb 50 minuten in een rustig tempo baantjes getrokken in een heerlijk warm zwembad. Kreeg gelijk door andere dames "the rules" uitgelegd, haha. In het midden van het bad in het water hangen de hangouderen te kletsen. En als je op je rug zwemt krijg je altijd voorrang zodat je niet de hele tijd achterom hoeft te kijken. Ik vond het zaaaaalig, deed me enorm goed om weer te bewegen. Voel nu (12:30) dat ik spierpijn ga krijgen. Fijn om mijn spieren weer te voelen.

Vanmiddag rij ik naar Geleen voor een ontspanningmassage.