maandag 23 juni 2014

Een hele bijzondere middag


Lieve allemaal,

Het was Marion haar wens om alle stenen in de cirkel van liefde op een bepaalde manier te rangschikken.
Ze wilde dat alle lichte/witte stenen in het midden, dus het hart kwamen te liggen, en de donkere daaromheen.
Dus als iedereen zijn steen heeft gelegd, sorteer je ze op licht en donker, krijg je twee hoopjes en leg je ze weer terug. Zo had Marion het me verteld, maar we hebben het ietsie pietsie anders gedaan.

De mensen die op 12 maart tijdens de afscheidsviering aanwezig waren hebben gezien dat de stenen vóór het graf door iedereen willekeurig zijn neergelegd. Omdat het voor mijn gevoel nu tijd werd en ook de beheerder van Bergerbos het graag wilde hebben we op zondag 22 juni de cirkel verplaatst zodat het hart nu ook recht boven Marion ligt. We hebben dit gedaan met alle engeltjes, waarbij we zoveel mogelijk de originele lokatie van de stenen hebben gehandhaafd. Dus mochten jullie gaan kijken dan zouden jullie je eigen steen bijna op dezelfde plek terug moeten vinden.

Uiteraard hebben we niet alleen de cirkel verplaatst. Er is die middag nog veel meer gebeurd. Marion had namelijk voor alle engeltjes een persoonlijk bericht gemaakt en een daarbij behorende kaart gekocht. Het bericht kon ze helaas niet meer zelf in de kaart schrijven dus heb ik de tekst in de kaart gemaakt en tijdens de muziek van Manfred en Ira aan iedere engel overhandigd. Ira en Manfred speelden Come into the Light en wij zagen, zittende rondom het graf, het zonlicht op Marion en alles eromheen. We hebben gedachtes en onze contacten met Marion gedeeld en een heel intense mooie middag bij Marion in Bergerbos beleefd. Hele wilde plannen gemaakt over wat te doen rondom haar komende 50e verjaardag.

Daarna zijn we richting koolhofstraat gegaan waar iedere engel een aandenken, bij het persoonlijk behorende bericht, aan Marion heeft gekregen. Het was heel bijzonder om te zien welke verhalen er bij de aandenkens hoorden, we hebben genoten van de energie, elkaar, het weer, de muziek en bovenal Marion die ook dit regisseerde.

Bij afscheid hoort ook het afscheid nemen van deze blog, die ik waarschijnlijk na vandaag niet meer zal gaan updaten en uiteindelijk (na 7 september 2014) ook ga verwijderen. Ik heb inmiddels een pdf van de blog in boekformaat, de liefhebber kan zich melden bij "rob.broers2@gmail.com".


Het is lang geleden dat ik weer iets op de blog heb geplaatst.
Voor mij voelt het, de periode tussen 7 maart en NU, alsof de tijd vrijwel stil staat.
Ik kom niet vooruit, sterker nog ik word terug geworpen.
Om het gemis te kunnen verwerken sportte en fietste ik veel en heb mijn pols complex gebroken op 25 april.
Dan worden alle clichés ineens werkelijkheid,
"je weet pas wat je mist als het er niet meer is"
"hollen of stilstaan"
"verlies verwerken heeft z'n tijd nodig"
"tijd heelt alle wonden"
Zo kan ik nog wel ff doorgaan.

Inmiddels is mijn pols weer redelijk hersteld.
Gelukkig heb ik een hele grote kring aan lieve mooie behulpzame troostende mensen om me heen.
Ik realiseer me dat ik dat ook aan Marion te danken heb.
Daarom ben ik iedereen zo dankbaar, gewoon dat we er voor elkaar zijn.

6 opmerkingen:

  1. Lieve Rob,

    Wat krachtig van je om te schrijven wat je allemaal schrijft. Afgelopen zondag................ een intens samenzijn, een prachtige ontmoeting. Het heeft een diepe indruk bij me achter gelaten.
    En ik, ik zing vanavond nog een keer For You, Come into the light. Kun je het horen..........?

    Stevige omhelzing en veel liefs,
    Ira

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste Rob,
    Wat fijn om weer iets op de blog te lezen. Geregeld kijk ik nog naar de blog, dan is het net of Marion weer wat dichterbij is. Alhoewel ze natuurlijk nooit ver weg zal zijn.
    De meeste cliches kloppen helaas of gelukkig. In ieder geval voor nu een dikke knuffel.
    Liefs Zita
    ps. je mag me op het lijstje van de PDF zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Rob,

    Wij kennen elkaar niet... Ik ben een lotgenoot, die meer geluk heeft dan jouw Marion had. Ik heb geregeld jullie blog gelezen en net als Marion, ben ik ook altijd enorm positief ingesteld. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is, om zonder Marion verder te moeten!

    Misschien hebben jullie mijn blog ook wel eens voorbij zien komen, via Olijf.
    Ik wens je heel veel sterke!

    Lieve groeten,
    Marianne
    (marianneke2012.blogspot.nl)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. GEACHTE ROB
    Ik ben de buurman geweest van MARION
    Ik kwam gisteren een oud buurt meisje(vrouw) tegen in BELGIE 23-08-2015
    Zij vertelde mij dat MARION overleden was,ik wist effe niet wat ik moest zeggen
    Ik wist van haar ziekte door samen te chatten op FB,heb haar ook gezegd dat ik ernstig ziek was geweest
    Ben reeds genezen,maar toen ik dit hoorde kreeg ik een brok in mijn keel
    moge haar ziel in vrede rusten,en heel veel sterkte ROB in deze barre tijd,ook voor de kinderen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. GEACHTE ROB
    Ik ben de buurman geweest van MARION
    Ik kwam gisteren een oud buurt meisje(vrouw) tegen in BELGIE 23-08-2015
    Zij vertelde mij dat MARION overleden was,ik wist effe niet wat ik moest zeggen
    Ik wist van haar ziekte door samen te chatten op FB,heb haar ook gezegd dat ik ernstig ziek was geweest
    Ben reeds genezen,maar toen ik dit hoorde kreeg ik een brok in mijn keel
    moge haar ziel in vrede rusten,en heel veel sterkte ROB in deze barre tijd,ook voor de kinderen

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En dan, 3 hele jaren later, denk ik plotseling aan jou en kom ik weer op je blog. Ik zie je koppie nog voor me en hoor je stem in gedachten. Lieve Marion, wat was je een kanjer.
    Ik ben er nog steeds. Tegen alle verwachting in. Jouw laatst gelezen boek staat in mijn kast. En elke keer als ik het zie stuur ik je een groetje en hoop dat je ziel weer verder is gereisd.
    Goede reis lieverd. Xxx Daphne

    BeantwoordenVerwijderen