Hallo iedereen,
Weinig geschreven de afgelopen weken. Merk dat ik toe ben aan met jullie te delen hoe ik er aan toe ben.
De afgelopen periode heb ik wel geschreven over de kleine pijntjes die ik in mijn lijf blijf houden. Deze pijntjes worden de afgelopen weken steeds heftiger. En sinds een paar dagen heb ik ook pijn op de plekken waar het vorig jaar is begonnen. Ik word er heel erg onrustig van en het kost me moeite mijn positiviteit vast te houden. Heb al diverse malen gedachten gehad dat de kanker terug is en ik de 50 niet ga halen.
Gelukkig zijn er weer 3 maanden om en staan de controles weer voor de deur. Dat een mens daar blij mee kan zijn is ook bizar, toch?
Gisteren ben ik bij de huisarts geweest om naar een drietal rare plekjes op mijn huid te laten kijken, niets aan de hand!
Maandag heb ik bloed geprikt in Sittard voor de controle bij de nierdokter volgende week en tumormarkers voor mijn controle bij de gynaecoloog op 12 december. Daarnaast heb ik volgende week een afspraak bij de uroloog in Maastricht omdat ik pijn bij het plassen blijf houden.
Wat zal er gaan gebeuren:
Nierdokter, check urine en bloed en gesprek
Uroloog, waarschijnlijk een echo van mijn nieren en een kijkje in mijn blaas
Gynaecoloog, echo van binnenkant buik en uitslag tumormarkers
Ik hoop dat ik daarna weer een stuk verder ben. Ik zou al zo veel rust meer hebben als mijn pijnklachten gelabeld zouden kunnen worden maar vrees dat dit niet zal kunnen. Er zal ook wel sprake zijn van verklevingen in mijn buik door de beide operaties en chemo's en dit kan ook voor pijnklachten zorgen. Als ik maar al eens te horen krijg dat de kanker niet terug is dan ben ik al weer tevreden.
Wat een gedoe!! Ik vind het een ontzettende klus om mijn leven weer vorm te gaan geven als je constant wel ergens een pijntje voelt.
To be continued!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten