We voeren moeilijke gesprekken omdat euthanasie steeds vaker ter sprake komt.
De SCEN arts is geweest en heeft ingestemd, nu fungeert onze huisarts verder als sparringspartner.
Hoe maak je een keuze over de route die je in je leven wilt volgen?
Ga je liggen wachten totdat het lichaam ermee stopt ?
OF
Neem je de beslissing om, op het moment dat je eraan toe bent, zelf te bepalen wanneer het genoeg is geweest ?
Marion is de enige die deze beslissing kan nemen.
Zelf zegt ze ik kan niets meer, de dagen kruipen voorbij en ik heb overal pijn van het liggen.
De route naar het toilet, vanuit bed in de woonkamer maar enkele meters, is een halve marathon voor haar.
Het verplaatsen vanuit bed onder in de kamer naar het bed boven is een enorme opgave waar ze vaak tegenop kijkt.
Maar uiteindelijk liggen we toch weer samen in één bed. Als dat niet meer gaat lukken komt het moment van euthanasie dichterbij.
Wat een enorm zwaar traject is dit voor ons beiden !!
Ik zal jullie blijven updaten.
Robbie
Lieve Marion en Robbie,
BeantwoordenVerwijderenWat moet dit ontzettend zwaar zijn voor jullie allebei, ik heb ook diepe bewondering voor jou Robbie, hoe jij je hier doorheen slaat. zo mooi om de liefde tussen jullie zo te mogen ervaren en de kracht die dat geeft. Maar ik snap ook dat die gevoelens het afscheid zo moeilijk maken.ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen en de kracht om die verschrikkelijk lastige beslissing te nemen als Marion daar uiteindelijk klaar voor is. Ik zag net een prachtige zonsondergang zoals je die in de boekjes ziet: een prachtige warme oranje vuurbal die steeds verder verdwijnt achter de wolken; ik moest meteen aan jou denken Marion; het laat zo treffend zien wat jij voor iedereen hebt betekend. veel liefs, hedwig
Fijn dat je ons op de hoogte houdt. Heel veel sterkte voor jullie allebei. Ik denk aan jullie. xxx Liefs, Ester
BeantwoordenVerwijderenLieve Lizzi, de laatste weken ben je dagelijks meermalen in mijn gedachten. Ik stuur jullie mijn liefde en warmte. Wat heb ik een onbeschrijfelijke bewondering voor jullie beiden. Hoe jullie dit proces samen bewandelen, zij aan zij. Lieffie wat mis ik je...heel veel sterkte saampjes...<3 xxx Helma
BeantwoordenVerwijderenLieve Lizzi en Rob,
BeantwoordenVerwijderenPer toeval hoorde ik van je ziek zijn. Je was er een hele tijd geleden voor mij en gaf me kracht. Je gaf me een cd van Roy. Ik hoop nu iets van die kracht aan jullie terug te kunnen sturen. Om de weg die jullie niet gekozen hebben te kunnen volgen.
Heel veel liefs Rob en Anja
Ik denk aan jullie. Dikke knuffel. Liefs Brenda xxx
BeantwoordenVerwijderenEen dikke welterustenkus wanneer jullie vannacht weer samen in één bed liggen. En laat jullie vergezellen door de prachtige schittering van de maan en ondertussen speel en zing ik een lied voor jullie.
BeantwoordenVerwijderenliefs Ira
Via de site van Olijf heb ik jullie blog geregeld gelezen.... Het einde nadert, wat een zware en emotionele periode moeten jullie nu doormaken.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het vorig jaar met een dierbare vriendin (ook eierstokkanker), meegemaakt en weet waar jullie doorheen gaan.
Ik wens jullie beiden heel veel sterkte toe de komende tijd...
Liefs van lotgenoot,
Marianne
Marion en Rob,
BeantwoordenVerwijderenGeen woorden, slechts, ik denk aan jullie!
Hallo Marion en Rob,
BeantwoordenVerwijderenDe titel van Marion's blog geeft blijk van positiviteit en vitaliteit. Hoe lastig moet dit moment daarom zijn voor jullie. Ik sluit me daarom graag aan bij de vorige reactie: ik denk aan jullie. Sterkte!!