Stand van zaken en uitslag darmkankergen (Lynch)

Ik heb vorige week een aantal stappen gezet.
Om te beginnen heb ik de huisarts donderdag afgebeld en contact gezocht met het Oncologisch centrum in Maastricht om een afspraak te maken met de oncologisch verpleegkundige waar ik een enorme klik mee heb. Ik kon de volgende dag, dus vrijdagmiddag terecht. Heb een uur met haar gesproken en was na dat uur gerustgesteld. We zijn samen tot de conclusie gekomen dat de pijntjes in mijn rug wel eens spanningspijntjes zouden kunnen zijn omdat ik toch wel weer veel aan het piekeren was over deze pijntjes. Als eierstokkanker terug komt, komt het terug in het gebied waar de haard is ontstaan, dus in de buik en daar heb ik helemaal geen pijn. Dus gerustgesteld.
De afgelopen weken ben ik tot de conclusie gekomen dat ik me niet helemaal prettig voel bij dr. Haest, de gynaecoloog in Sittard. En dus heb ik ook geregeld dat ik terug ga naar Professor Kruitwagen in Maastricht. Voel me daar toch prettiger en de drempel daar is veel lager op het moment dat je vragen hebt of eens met iemand wil praten. 12 december is mijn eerstvolgende controle en dan ga ik nog naar Haest, en vertel hem dat ik over ga stappen naar Maastricht. Dan in maart controle bij Peters, mijn oncoloog in Sittard die wel prima voelt en daarna juni volgend jaar weer naar Kruitwagen.

Vrijdagmiddag heb ik 1,5 uur gesproken met mijn baas en ben samen met haar tot de conclusie gekomen dat ik weer veel te hard aan het rennen ben en veel te veel wil. Mede op basis daarvan nog harder op de rem getrapt en nog rustiger aan gaan doen. En maandagochtend, na een slechte nachtrust, besloten niet te gaan werken en een dag te rusten.

Maandagmiddag had ik wederom een afspraak in het Oncologiecentrum in Maastricht, afdeling Klinische Genetica, voor de uitslag van het darmkankergen (Lynch) onderzoek. Ik heb Rob niet meegenomen omdat ik er echt 200% van overtuigd was dat ik het gen niet draag. En mijn gevoel was correct, ik draag het gen inderdaad niet. Wederom een enorme stap vooruit en toch wel heel erg opgelucht!!!!!