We wisten al dat de tumor vastgeplakt zit aan de psoas-spier. Dit is de spier die oa zorgt voor de beweging van het been vanuit het heup/bekkengebied.
De afgelopen dagen is deze plek echt heel veel meer pijn gaan doen met het resultaat dat ik nu niet meer kan lopen van de pijn.
Ik heb dus toch de knoop doorgehakt, morgen wordt er een bed geleverd voor in de woonkamer en de krukken en rolstoel zijn al in huis.
En verder maken we ons grote zorgen, het gaat ineens wel heel snel allemaal. En ondanks dat ik graag mijn hoofd in het zand wil steken en er van uit wil gaan dat ik nog een hele tijd heb kies ik toch voor de realiteit dat het wel eens snel afgelopen zou kunnen zijn.
Daarom wil ik iedereen die mij graag nog een keer persoonlijk zou willen zien willen verzoeken via sms contact met me op te nemen om iets af te spreken.
Ik ga dan op mijn beurt kijken en voelen of en hoe dit past en zal iets van me laten horen. Vind het vreselijk dat ik dit moet schrijven zo maar voel dat de tijd dit nu van me vraagt.
Een hele dikke knuffel voor iedereen.
Love you all!
Xxxxx
Lieve Marion,
BeantwoordenVerwijderenWoorden schieten te kort nu ik net jouw blog lees. Ik stuur je vanavond een mail.
Liefs,
Alexander
Lieve Marion. Ik volg je blog al een tijdje. Ik kreeg al eerder kippenvel bij een ander berichtje. En nu ook weer. Weet dat ik -volslagen onbekende- heel erg met jou en je man meeleef. Ik wens je heel veel rust en wijsheid en liefde toe voor de komende tijd. Woorden schieten mij idd ook te kort. Het kaarsje dat ik regelmatig voor mensen brand die het moeilijk hebben, brandt ook al een tijdje voor jou.
BeantwoordenVerwijderenHeel hartelijke groet,
Liesbeth Potjer
Lieve Lizzi,
BeantwoordenVerwijderen"Life is what happens when you stop making plans".
Met mijn hand op mijn hart maak ik een diepe buiging voor jou.
Moge je Zijn in de warmte van de Liefde,
moge de pijn van je weggenomen worden,
moge je stralen in je vertrouwen opdat het Goed is.
In dankbaarheid en met een zachte kus,
Sindy