Afgelopen weekend werd ik zaterdag en zondagochtend wakker met extreme pijn in mijn kleine bekken links. Ik heb de medicatie wat opgevoerd en tot zondagavond ging het ok. Zondagavond echter kreeg ik, door alle medicatie heen, zo’n pijn in mijn buik en middenrif dat we ons grote zorgen hebben gemaakt. Ik was in alle staten, zo’n pijn…..dat kon niet anders betekenen dan dat ik nog maar een paar weken te leven had. Naar bed gegaan en gelukkig vrij snel in slaap gevallen, de nacht goed doorgekomen en maandagavond zag het leven er weer totaal anders uit. De medicatie deed haar werk weer en er lijkt niets meer aan de hand te zijn, raar maar waar.
Gisteren ben ik bij Rajeev geweest, een Indier met een alternatieve praktijk in Landgraaf en ik heb met hem uitvoerig gesproken over leven en doodgaan. Hij heeft me enorm geholpen om het laatste stukje schuldgevoel dat ik nog had voorgoed in de prullenbak te gooien. Schuldgevoel over het zelf tot stand gebracht hebben van de kanker.
Rajeev heeft me uitgelegd hoe het voor hem werkt met zielenopdrachten en doodgaan en ondanks dat ik het zelf ook zo zie bleef er toch een restje schuldgevoel hangen. Dit is nu opgeruimd. Dank Rajeev!!!!
Vanochtend heel prettig bijgepraat met Eric Kappert, die ons vanuit zijn organisatie Zielz begeleid bij ons proces.
En……………..het project jurk breien is bijna voltooid. Hij wordt geweldig!
Principessa,
BeantwoordenVerwijderenEen wijsheid voor de dag van morgen door Robin Sharma:
The more you can put a voice tot your fear, the more the fear will move through you. The more you can talk about this, the more the hidden shadows come out into the light wher they can be examined en releases.
Lieverd, een hele dikke dankjewel dat je ook vandaar weer zoveel met mij deelt via je blog!!!!! En ik ben zooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo benieuwd naar het project jurk breien.
Dikke zoen en knuffels voor jou en voor Rob! Tot gauw,
Ira