Geen chemo meer!

Afgelopen zondag schreef ik op mijn blog over onze overpeinzingen rondom chemo. Op dat moment hadden Rob en ik samen al besloten dat ik er mee ga stoppen maar we wilden het eerst in de week zetten en de mensen om ons heen niet te erg laten schrikken. De afgelopen week heb ik met een heleboel lieve mensen gesproken en zo veel hartverwarmende reacties gehad. Ik realiseer me nog meer hoe gezegend ik ben met zo veel liefdevolle, begripvolle mensen om me heen. Iedereen begrijpt, na mijn uitleg, volledig waarom ik met de chemo ben gestopt.

Ik zal eerst eens met jullie delen wat mijn klachten waren na de 1e chemo:
- totaal energieverlies
- helemaal brak voelen
- 5 dagen aan een stuk slapen
- misselijk
- geen eetlust
- ontzettende zenuwpijnen in mijn benen
- heftige pijnsteken in benen, buik, rug, hart, organen, hart en borst
- heftige obstipatie
- dode tenen en vingertoppen
- hoofdpijn
- een mind die niet meer positief kon zijn en alleen maar aan doodgaan dacht
- stress en gewetenswroeging omdat ik door de chemo niet meer non toxisch kon leven

Ik ben 6 weken geleden, na de diagnose, gelijk gestart met een non toxische leefwijze en dit voelt heeeel goed! Op deze manier ben ik er van overtuigd de tumor geslonken en verdwenen te krijgen en te houden. Maar met de chemo in mijn lijf kan dit natuurlijk niet. Mijn hele wezen heeft de afgelopen 1,5 week geroepen: HET KLOPT NIET!!!!

Mijn besluit om te stoppen voelt heel erg goed. Ik heb na zondag ook nog geen seconde spijt gehad of getwijfeld. Rob ziet en voelt het precies hetzelfde en ik voel me zeer gezegend met hem. We doen dit samen!
Ondanks dat ik nog een beetje verkouden ben (dit is bijna over en voor mij een teken dat mijn lijf dus weer goed kan herstellen!) voel ik me prima. Ik ben weer relaxt, gelukkig en positief en kan gewoon blijven leven, leuke dingen doen, dingen plannen en genieten! Ik ben er van overtuigd dat ik op deze manier langer zal blijven leven dan met de chemo. De afgelopen weken heb ik heel veel gelezen, boeken en op internet en ik ben nog meer geschrokken van alle informatie die ik heb gevonden over de medische en farmceutische industrie en hoe veel hun er aan gelegen is om ons medicatie te blijven toedienen.

20 februari heb ik een afspraak in het AZM dan gaan we met mijn professor Kruitwagen en oncoloog Lalisang om de tafel om het behandelplan te bespreken. Ik wil wel graag dat ze me blijven monitoren met tumormarkers prikken, af en toe een scan en bij pijnklachten bespreken wat we kunnen doen. Maar ik ben er van overtuigd dat mijn tumormarkers alleen maar zullen gaan dalen door de manier waarop ik nu leef. Het non toxisch leven betekent wel een flinke verandering maar het kost me weinig moeite, ik heb namelijk een geweldige focus: gezond oud worden!! en daar doe ik het voor!

Sinds vandaag laat mijn haar wel behoorlijk los, ik denk dat ik het vanochtend voor de laatste keer heb kunnen wassen. Ondanks dat ik de hele afgelopen week met mijn haarzakjes heb gesproken dat er geen chemo's meer komen en dat mijn haar gewoon kan blijven zitten is de uitwerking van chemo 1 toch desastreus en gaat mijn haar het wederom niet redden. Ik ga de komende dagen bekijken hoe snel het er uit komt en anders zet Rob de tondeuze er in. Donderdag heb ik een afspraak bij de kapper om de nieuwe krullenpruiken te gaan passen. En voorlopig haal ik Stuart Little van stal.

Ik weet nog niet of ik ga carnavallen, heb niet veel zin, misschien af en toe een uurtje. Vanmiddag zijn we gezellig naar Heerlen geweest, hebben geluncht bij mijn favoriete restaurant 5.0 in het glaspaleis en daarna lekker nog wat uitverkoop geshopt en 3 stukken van mijn favoriete, veel te dure merk Save the Queen met 70% korting gescoord, hiiiiihaaaaaaa!