Vorige week heb ik weer eens uitgebreid geblogd en vertelt dat ik vandaag, 7 januari, een afspraak had gepland bij mijn professor Kruitwagen vanwege een raar gevoelletje bij mijn endeldarm.
Echter afgelopen zaterdagnacht ben ik in het ziekenhuis beland vanwege heftige vaginale bloedingen.
Deze bloedingen zijn vrijdagochtend in geringe mate begonnen maar werden steeds erger. Rob was met zijn zonen op wintersport, ik heb hem niets laten weten omdat ik hem ongestoord wou laten genieten van zijn vakantie. Rob was zaterdag om 18 uur thuis en vanaf dat moment werden de bloedingen steeds erger. Rob vond het zo verontrustend (en achteraf had hij gelijk) dat hij een afspraak bij de nightcare in Heerlen heeft gemaakt om middernacht. We waren om 23.45 aanwezig en vanwege de drukte pas om 02.00 uur aan de beurt. De huisarts vond het er ook niet goed uitzien en heeft me gelijk doorgestuurd naar de gynaecoloog. Omdat ik behandeld word in het AZM in Maastricht hebben we ons daar naar toe laten verwijzen. En maar goed ook want mijn professor Kruitwagen had zelf nachtdienst. Hij heeft me onderzocht, een enorme bloedprop er uit gehaald en gelijk opgestuurd voor een kweek en de boodschap gegeven dat het er naar uit ziet dat de kanker weer terug is. Ik ben opgenomen en lag om 04:00 uur op de afdeling. Rob is toen naar huis gegaan, we konden echter beiden niet slapen en hebben om 06:00 uur nog met elkaar gewhatsappt. Uiteindelijk heb ik van 06:00 tot 08:00 geslapen.
Gisteren, zondag, heeft Rob de 1e kring gebeld en zijn gelijk de eersten op visite gekomen, iedereen in shock door het slechte nieuws.
Ik heb gisteren zelf ook een hele emotionele dag gehad. Heb het hele scala aan emoties langs zien komen: boosheid, verdriet, wanhoop, strijdbaar, gelachen en veel gehuild.
Gisteravond naar Penoza en Divorce gekeken en daarna de hele nacht als een roosje geslapen (had een nacht in te halen :-).
Vanochtend om 09:00 uur opgehaald voor een CT-scan. Had het moeilijk toen ik de scan in werd geschoven. Verschillende déjà-vus van 2 jaar geleden kwamen langs.
Daarna is de tampon (1,5 meter gaas) die zaterdagnacht in mijn vagina in is gebracht om het bloeden te stelpen er uit gehaald en de blaaskathether verwijderd. Ook slik ik sinds zaterdagnacht medicatie ter bevordering van de stolling van het bloed.
Als het bloeden tot menstruatieniveau terug was gekomen zou ik vanmiddag naar huis mogen. En dit is het geval, ik word gelukkig vanmiddag ontslagen. Rob is rond half 4 hier en dan keren we terug huiswaarts.
Donderdagmiddag zijn alle uitslagen van kweek en scan binnen, bestudeerd en besproken in het oncologisch team en dan zal ik het behandelplan te horen krijgen. Kruitwagen heeft al aangegeven dat ik waarschijnlijk weer aan de chemo zal moeten.
Gisteren was ik in alle staten. Weer aan de chemo voelt als een horrorfilm. Daarnaast weet ik dat een recidief eierstokkanker geen goed teken is. Op het moment dat het terugkomt is de kans bijna nihil dat je het voorgoed wegkrijgt. Ik hou me op dit moment vast aan het verhaal van een vriendin van vrienden die al 12 jaar eierstokkanker heeft. Het is bij haar 4x teruggekomen maar ze is nu al weer 3 jaar schoon.
Kortom.......life is wederom what happens to me. Wat ziet het er ineens weer anders uit. Ik ben vandaag wel weer rustig en erg in het NU. We zullen stap voor stap wel gaan zien wat het leven nu weer allemaal voor me in petto heeft. Ik vind het wel heel erg jammer dat ik voorlopig even moet stoppen met mijn eigen bedrijf. Ik was op het punt aangekomen dat mijn website bijna klaar is (hij wordt waanzinnig mooi en goed), om flink te gaan netwerken en de eerste handel binnen te gaan halen. Vanochtend stond een kennis van mij op mijn voicemail om een afspraak te maken voor een intake voor een opdracht. Voorlopig dus niet.
Ik zal vrijdag berichten hoe het behandelplan er uit zal gaan zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten