Terugvalletje!

Gisterochtend ging het goed. Rob en ik zijn op de fiets gestapt om naar het zwembad te fietsen (1,5 km) om daar baantjes te gaan trekken. De heenweg ging prima, lekker bergaf. Het zwemmen in het zwembad in Brunssum viel erg tegen. Het was heel erg druk. Blijkbaar willen meer mensen op zondagochtend om 10 uur bewegen. Baantjes trekken was moeilijk, ik moest constant uitwijken voor mede zwemmers. Na 45 minuten gestopt en weer naar huis gefietst. Dit viel tegen. Ondanks dat Rob me praktisch de hele weg bergop heeft getrokken en geduwd was ik kapot toen ik thuiskwam. Ben gelijk op de bank geploft en daar tot 's-avonds niet meer afgekomen. 's-Avonds bij de zus van Rob gaan eten met de hele familie. De ouders van mijn zwager waren na 3 maanden terug uit Spanje en er ook gezellig bij. Heb goed kunnen eten, Thais eten van de Thai uit Brunssum, heerlijk vers klaargemaakt, en het was erg gezellig met zijn allen. Vannacht redelijk geslapen, ben paar keer moeten opstaan vanwege diarree. Deze diaree werd vanochtend steeds erger en daarbij voel ik me erg brak. Dit is wel een tegenvaller, vorige keer ging het steeds een stapje beter naar gelang de dagen na de chemo voorbij gingen, nu heb ik echt een terugval. Maar ik wind me er niet over op, ik geef er aan toe, jaja ik heb het geleerd :-). Heb mijn bezoek voor vanmiddag afgezegd en ga me rustig houden op het bankje. Onze bank en ik hebben wel een innige relatie gekregen de afgelopen tijd.