zaterdag 12 maart 2011

3e dag na chemo 3. Minder heftig dan chemo 2. Het gaat naar omstandigheden goed!

Afgelopen nacht redelijk geslapen. Vanaf een uur of 4 wakker gelegen en tijd gevuld met geleide meditaties. Mijn lijf is toch weer flink pijn gaan doen. Vooral de botten in mijn benen (knieƫn), rug en borstkas. Daarnaast steken in organen in middenrif.
Maar vanochtend ging het best wel. Ben opgestaan, heb lekker gedoucht. We zijn naar de markt gelopen en dat ging prima. Af en toe tussendoor op bankje of muurtje gaan zitten rusten in de zon, heeeeerlijk, de lente komt er aan!! Genieten! De duizeligheid valt deze keer heel erg mee en dat maakt dat chemo 3 al met al minder heftig is dan chemo 2. Als ik deze trend vast houd geeft me dat goede moed voor de laatste 3 chemo's.
Boodschappen gedaan, kopje koffie gedronken, nog even wat gedronken in ons stamcafe waar ik de laatste maanden minimaal te vinden ben geweest. Vanmiddag paar uurtjes op de bank gerust, zojuist samen met Rob gekookt en lekker gepeuzelt. Het eten blijft me goed smaken dat is ook al winst!
Vandaag mijn voornemen om te bewegen dus ook kunnen uitvoeren. Morgenochtend van plan om te gaan zwemmen.

1 opmerking:

  1. Beste Marion,

    Sinds enige tijd hou je ik belevingen bij...je kent mij niet, maar we waren allebei bij een praatje van R. Martina, eind vorig jaar in Heerlen, waar ik met mijn zusje, Gondy Wouters/rechercheur, die jou even aansprak, was. Ik ben een lotgenote (die voor de diagnose super gezond was), heb 1 jaar geleden laatste chemo gehad, en het gaat nu goed met me....ben oud-politie-agente, begin rustig aan m'n werk als klinisch psychologe/wetenschapper op uni M'tricht weer op te pakken.....
    Wil je even laten weten dat veel van jouw gevoelens en je positieve instelling herkenbaar zijn, en dat je die moet proberen vast te houden: alleen al uit eigenwaarde-en liefde! Mijn indruk, o.b.v. wat je schrijft is dat je een sterke vrouw bent, en dat je dit alles gaat overleven, omdat je geestkracht sterk is en blijkbaar jouw lijf ook, gezien het feit hoe je tot nu toe telkens weer opgekrabbeld bent! Het is jouw leven en jouw lijf Marion: en inderdaad: je bent op de helft, geef toe aan de misere die helaas hoort bij alle geweld en goeds die chemo in je lijf aanricht, maar herinner je telkens weer - hoe moeilijk dat ook op sommige momenten is - dat er weer lichtpunten aankomen: daar doe je het voor en om oud, wijs en gezond te worden.
    Ik wens jouw veel kracht toe, en mocht je ooit behoefte hebben aan een lotgenootje, niet om te lamenteren maar om even ' samen' te zijn, dan ben ik er. Hou je taai, Jeanine Wouters/Hulsberg

    BeantwoordenVerwijderen