Vanochtend zijn Rob en ik ik naar het Orbis ziekenhuis in Sittard getogen voor het intakegesprek met de oncologisch verpleegkundige. Aanstaande maandag, 24 januari gaat mijn chemo traject beginnen. We hebben een dik uur uitleg gekregen over hoe het in zijn werk gaat en wat te doen bij eventuele bijwerkingen. Prettige mensen, volop aandacht en ruimte voor vragen stellen! Op de vraag wat de uitleg met me deed heb ik even goed gevoeld voor ik antwoord heb gegeven. Tsja...wat doet het met me. Ik merk dat ik het wel een beetje eng vind maar dat ik er verder redelijk rustig in sta. Je kunt toch van te voren niet voorspellen hoe je er op gaat reageren, dit is voor iedereen anders. En ik heb nog steeds de overtuiging dat het bij mij wel zal gaan meevallen. Ook de chemo zie ik als een bondgenoot die het beste met me voor heeft en me 100% beter gaat maken.
To be continued!
oeps ... ... maandag al?
BeantwoordenVerwijderenweet je, net zoals jezelf (ergens nog) moet wennen aan het idee, geldt dat voor mij (en misschien wel voor meer mensen) ook.
je weet het, maar toch ...
en als er dan staat: maandag al chemo, denk je: k*t ja ...
zit nu ff te slikken, maar ben, net als jou, positief en ga er met 100% zekerheid vanuit te dat het HELEMAAL goed komt.
ga er voor, Lizzi!
vallen en opstaan,
BeantwoordenVerwijderenlachen en huilen
horen nu eenmaal bij het leven
om innerlijk mooier en rijker te worden.
(kwam ik net tegen op een site, vond het een mooie uitspraak, die ik met je wilde delen)
xxx
leeve,
BeantwoordenVerwijderendat laatste stuk ga jij ook op je eigen lizzi-manier regelen. Ik stuur je maandag dikke lachende zonnetjes, ik kom snel langsfladderen.
x strietsel
lieverd,
BeantwoordenVerwijderenDeze week las ik een haiku, een japans versje en het toverde een glimlach op mijn gezicht......
An old pond
frog jumps in
plop!
(van de dichter Basho)
kus ira