Weer thuis!

Daar ben ik weer! Het is nu woensdagavond kwart voor 10. Vanochtend zijn mijn nietjes verwijderd, heb ik de ontslagpapieren en vervolgafspraken ontvangen en daarna is Rob me komen halen. We waren om 13:00 uur thuis.
Zo weinig eetlust ik de afgelopen week heb gehad en zo slecht ik in het ziekenhuis heb gegeten, nu thuis is mijn eetlust gelukkig weer helemaal terug. Rob heeft vanmiddag een lekkere boterham met een dubbele omelet voor me gebakken die ik smakelijk heb verorberd. Mijn lieve schoonmama heeft vanavond tomatensoep en stamppot voor me gemaakt en zojuist heeft Rob me 5 mini negerzoentjes gevoerd. Alles smaakt me!

Het was wel een roerige week!
Ik heb veel pijn gehad en ben 2x bijna mijn bewustzijn verloren (gelukkig had ik genoeg infusen in mijn lijf waar ze gelijk van alles in konden spuiten om me weer snel terug te halen. Ik ben ernstig geconfronteerd met het feit dat ik echt ernstig ziek ben, wat ik in mijn positiviteit soms nog wel eens tracht te verdoezelen. Daarnaast kreeg ik 3 dagen geleden een nieuwe buurvrouw met hetzelfde ziektebeeld die haar eerste 3 chemo's al gehad had. Ik kreeg een heftige spiegel voorgehouden hoe ik er zelf over een week of 4 uit zal zien. Op dat moment was er geen escape meer mogelijk. Rob en ik hebben af en toe wel een traan gelaten (en 1x een hele waterval :-))
Maar.....ik heb ben ook weer uit het dal geklommen, heb me buikpijn gelachen met mijn vriendinnen die me zijn komen bezoeken en lekker eten voor me meebrachten. Heb heel veel lieve mensen op visite gehad. Het personeel in Maastricht was superlief en zorgzaam. Ik heb heeeeeel veel gelezen en echt uitgerust. Dit ging in Maastricht beter dan in Sittard vanwege de bezoektijden. In Sittard kon eigenlijk de hele dag bezoek binnenlopen en in Maastricht (buiten Rob) alleen tussen 16 en 20. Dit vond ik toch prettiger, zo rust je veel beter uit.

Morgenmiddag (donderdag) moeten we terug naar Maastricht. Om 15 uur heb ik een afspraak bij Urologie. Ik heb op dit moment mijn blaaskatheter nog in. Morgen wordt er contrastvloeistof in de katheter gespoten. Daarna wordt een foto gemaakt om te kijken of de blaas de contrastvloeistof lekt. Is dit niet het geval en de blaas is dus goed genezen de afgelopen week dan mag de katheter uit. Ik hoop van harte dat dit gaat gebeuren, ik denk zelf van wel want de urine die in de zak drupt is sinds 2 dagen weer helemaal bloedvrij en schoon. Daarna om 16 uur hebben we nog een nabespreking bij de vervanger van Professor Kruitwagen.
Maandag om 9 uur worden we al bij dr. Peters, de oncoloog in Sittard verwacht. Ik ga de chemo's toch in Sittard doen en niet in Maastricht. Mij is van alle kanten aangeraden om dit zo dicht mogelijk bij huis te doen. Daarnaast heeft de chemoafdeling van Sittard een goede reputatie. Waarschijnlijk wordt de week daarna al met de chemo begonnen (3 weken na de operatie). Ze willen er zo snel mogelijk bij zijn om te voorkomen dat er ook maar iets weer kan gaan groeien en echt alle kwaadaardigheid er gelijk uitgejast wordt.

Ik geloof 100% in het zelfhelend vermogen van het lichaam en dat je met gerichte meditatie en visualisatie je ziekte kunt helen. Hier ben ik de afgelopen weken druk mee bezig geweest. Tijdens de 1e operatie was er gezien dat er nog uitzaaiingen in het buikvlies zaten. Er is zelfs sprake geweest dat mijn buikvlies helemaal gestript zou moeten worden. Tijdens de 2e operatie was er op het buikvlies niets meer te vinden!!!!!! Ik heb vandaag weer een nieuwe cd ontvangen gericht op kanker die ik net op mijn iphone heb gezet. Ik ga de komende tijd gestaag verder met mijn visualisaties.

Tijdens de operatie is alle kwaadaardigheid die met het blote oog te zien was verwijderd, de microscopische cellen die er nog mochten zitten gaan er met de chemo uit. Over een maand of 5 ben ik dus volledig genezen. In die zin zal de komende tijd zwaar worden maar wel met een fantastisch vooruitzicht waar we ons vol aan optrekken. Alleen.......eierstokkanker is een kanker die vaak neigt terug te komen. Er rest mij dus de taak om er ook nog voor te gaan zorgen dat dit niet gaat gebeuren. Hoe sta ik in het leven? Hoe gezond leef ik? Hoeveel stress heb ik? Hoe zit het mijn mijn overtuigingen en conditioneringen, enz.enz. Ik zit al vol in de aanpak en onderzoeksfase hoe dit te gaan doen en ik heb de komende maanden genoeg tijd om de punten nog op de i te gaan zetten.

Ik wil wederom iedereen bedanken voor alle liefdevolle aandacht die ik de afgelopen week heb mogen ontvangen. Het heeft me enorm goed gedaan en geholpen bij mijn herstel. Bedankt lieve allemaal!!!