Bloedwaarden goed. Morgen laatste chemo!

Vanochtend naar beterwordhuis om bloed te prikken en afspraak oncoloog Peters. Bloedwaarden waren prima dus morgen weer chemo. Peters verteld van de allergische reactie op de carboplatin vorige keer. Peters vertelde dat bij toediening bij een volgende chemo de allergische reactie nog groter en zelfs levensbedreigend (stikken) kan worden. Daarom schrapt hij de carboplatin morgen en krijg ik alleen nog taxol. Ik hoop dat de bijwerkingen thuis daarna ook minder worden maar ik verheug me nergens meer op.
We hebben ook nog uitgebreid gesproken over de nazorg. De komende 5 jaar blijf ik onder controle. De 1e 2 jaar iedere 3 maanden daarna om het half jaar. Er kan op 3 manieren gestuurd worden:
1. Op CA125 (tumormarkers) prikken. Groot nadeel hiervan is dat de markers nogal wisselen, de ene keer kunnen ze 5 zijn, de keer daarna 15 en de keer daarna weer 5 terwijl er niets aan de hand is. Peters legt uit dat dit de kwaliteit van je leven kan beinvloeden omdat je je toch druk gaat maken als de markers stijgen.
2. Scans. Alleen weet ik uit eigen ervaring dat daarop ook niet altijd iets te zien is.
3. Sturen op pijnklachten. Dit zou Peters keuze zijn. Hij geeft ook aan dat uit onderzoek is gebleken dat prikken op CA125 geen tijdwinst geeft op sturen op pijnklachten.

Ik ga de komende weken goed voelen hoe ik de nacontrole in wil. Ik wil zo weinig mogelijk stress gaan ervaren van de nacontroles maar ik voel nu nog dat dat wel een uitdaging gaat worden want er zit bij mij toch wel angst dat de kanker terug gaat komen ook al lukt het me de meeste tijd om in het nu te blijven en te vertrouwen.

Vandaag ook weer een voetreflexzonebehandeling gehad bij Paula. Volgende week na de chemo ga ik nog een keer om de afvalstoffen er zo snel mogelijk uit te krijgen.

Vanmiddag op mijn werk geweest. Was wederom fijn. Doordat ik vandaag zo'n drukke dag heb gehad heb ik weinig tijd gehad om me druk te maken over morgen, de laatste chemo. Ben benieuwd hoe deze gaat verlopen. Het is wel raar dat ik daarna niet meer iedere 3 weken in het ziekenhuis hoef te zijn. Het afgelopen half jaar had heel veel structuur en het was heel fijn om iedere 3 weken te horen dat de uitslagen goed waren. Nu moet ik het dus zelf gaan doen en weer gaan vertrouwen in mijn lichaam. Het voelt nu nog even alsof ik in een vacuüm hang. Eigenlijk zou ik blij moeten zijn omdat ik in principe beter ben maar ik ben nog niet echt blij. Eerst morgen maar ervaren en kijken hoe de komende week er uit gaat zien. En daarna de vlag uit en heel erg blij worden. En....champagne drinken :-)
Mensen om me heen proberen me op te peppen, kom op, het is er nog maar 1, de laatste! Maar ik zie op dit moment een hele hoge berg. Ik ben niet zo prikkelbaar als vorige keren de dag voor de chemo, ben ook wel een beetje gelaten. En ik voel dat ik nog in mijn blije gevoel van gisteren zit dat Rob weer thuis is. Pikken we dat nog even mee.

To be continued.