Met nog maar 1 chemo te gaan dacht ik dat ik het ergste gehad had. Niets is minder waar. Chemo 5 hakt er goed in. Waar chemo 4 meeviel zijn alle klachten nu weer verhevigd. Behoorlijke botpijnen, helemaal brak, zo moe als ik nog nooit geweest ben, misselijk. En als klap op de vuurpijl vallen nu ook nog mijn wimpers en wenkbrauwen uit. Ik kan het even allemaal niet op een rij krijgen, hier had ik echt niet meer op gerekend. Heb de hele ochtend gehuild...geen traan meer over. Ik was er zo op ingesteld dat het bijna gedaan was.
Vanmiddag in de schaduw in de tuin gelegen in mijn luie stoel. Rob is nu boodschappen doen om een lekker maaltje te gaan bereiden, heb niet eens de puf om even mee te gaan.
Kortom.......ik was er gisteren al klaar mee, maar nu helemaal.
och lieverd toch!
BeantwoordenVerwijderenwat kan ik nu zeggen om je op te peppen?
misschien goed om eens een aantal blogs door te lezen en dan met name die waar je je goed voelt en optimistisch bent; vooral die blog van het heerlijk paas/kampeerweekend.
kijk naar het geweldige weer van vandaag en denk terug aan het gezellig samenzijn op het terras van FF en ons gebabbel: och wat is het toch mooi weer; dit is toch prachtig; wat boffen we met dit weer; geniet jij ook zo van het zonnetje?
laat je dat op dit moment houvast geven en de wetenschap dat je ook hier weer doorheen komt, ook al zie je dat nu even niet.
weet dat ik/wij aan je denken.
megadikke knuffel voor jou
(en Robbie, want ook die verdiend dit heel erg!)
lieve schattebout,
BeantwoordenVerwijderenkom es hier dan hug ik je eens heel hard...
knuffffffff.
Probeer je vast te houden aan de zekerheid dat je je snel weer fitter zult voelen....
heel veel liefs, ook voor robbie xxx
Lizzi & Rob,
BeantwoordenVerwijderenHet leven is nu als een dag met storm aan zee.
Maar de duinen (jullie kracht) zal deze storm doorstaan.
Ik hoop dat de storm weer snel wil gaan liggen en dat het leven weer is als een zonnige dag aan zee.
Vanuit zoetermeer veel kracht voor jullie alle twee.
De weggetjes
xxxx